Jesus Loves you
Δεν ασχολούμαι τόσο πολύ, παρόλ' αυτά, με άγγιξε η δραματοποίηση. Μου θύμισε το δικό μου γονάτισμα ενάμισι χρόνο πριν και τη δική μου αγωνία να σωθώ.. Δεν θα ήμουν εδώ να σας γράφω αλλιώς... Enjoy. Thanks Βάγγο.
Ο Δρόμος (2005)
Ελληνική road movie. Ιστορίες παράλληλες αλλά και μπλεγμένες. Ταλαντούχοι, όχι μόνο οι πρωταγωνιστές αλλά και ολόκληρο το επιτελείο. Μια ταινία που μπορεί να μην έχει άρτια σκηνοθεσία, αλλά που με την αφήγησή της ίσως αγγίξει τον καθένα. Υπόθεση: Δυο γυναίκες, για διαφορετικό λόγο η καθεμιά θέλουν να φύγουν απ' το Διδυμότειχο. Ξεκινούν ένα ταξίδι στην Ελληνική επαρχία, αλλά στο δρόμο θα παρεκκλίνουν όμως, βρίσκοντας μπροστά τους, άλλους, καθημερινούς χαρακτήρες, με όνειρα, φιλοδοξίες, τάσεις φυγής, φόβους και αδιέξοδα. Στο τέλος, ο καθένας, θα φτάσει στη δική του Ιθάκη και οι δυο ηρωίδες μας, θα χωρίσουν για πάντα. Αξιολόγηση: Η ταινία είναι μια απεικόνιση της Ελληνικής κοινωνίας, θα έλεγα μια σκοπιά της, μακριά απ' τα φώτα της πόλης, μακριά απ' το γνωστό άστυ, προσεγγίζοντας αξίες όπως η ανθρωπιά και το όνειρο, που μπορεί να αργήσει να πραγματοποιηθεί, αλλά ορισμένες φορές μπορεί να μείνει για πάντα όνειρο. Άνθρωποι παγιδευμένοι σε καταστάσεις και γεγονότα, στα οποία δεν έ
Θεατρικό καταπληκτικό, μουσική υπόκρουση, επίσης καταπληκτική. Πόσο αληθινά είναι όλα... Μη το ξανακούσω αυτό! Εδώ θα είσαι συνέχεια και θα σε βλέπουμε και θα σ διαβάζουμε! Με συγκίνησες ανήλικε! Φιλιά πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπρρρ. Ανατρίχιασα. Περίεργα μας τα λες πάντως. Για να ανεβαίνουμε σιγά σιγά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα chief ;-)
Ευτυχώς η απελπισία πέρασε αγαπητοί μου. Ήταν 2 μέρες, 48 ώρες εφιάλτη, μέσα σε ένα εξάμηνο κόλασης. Πλέον, όταν νοιώθω χάλια, όταν είμαι απαισιόδοξος, προσπαθώ να σκέφτομαι εκείνες τις 48 ώρες. Πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει κάποιος. Και παίρνω κουράγιο, γιατί τις ξεπέρασα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜAD, δεν σε είχα προσέξει τόσο καιρό. Σήμερα είδα το μπλογκ σου. Κατεγράφη στο Greader :)