Γένεση

Η γένεση οποιουδήποτε πράγματος, είναι κάτι το μαγικό. το ακατάληπτο ίσως από πολλούς. Η γένεση αυτού του ιστολόγιου λοιπόν παίρνει κάτι από αυτή τη μαγεία.

Η πορεία αυτή ίσως αντέξει στο χρόνο, ίσως και όχι όμως. Ποσώς με απασχολεί αυτή τη στιγμή. Το μόνο που με απασχολεί είναι να μπορέσω να κρατήσω αυτό το ιστολόγιο όσο γίνεται πιο ανώνυμο. Γιατί είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, είμαι αυτός που είμαι. Είμαι ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους κι όμως νοιώθω τόσο διαφορετικός όσο διαφορετικοί είναι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι στον κόσμο αυτό μεταξύ τους.

Ζω, μάλλον καλύτερα, κατάγομαι από μία πόλη κάπου στην Ελλάδα όπου και θα ήθελα να καταλήξω μετά το πέρας των σπουδών μου. Μια πόλη που-στο κάτω κάτω τι μου φταίει και αυτή η καημένη η πόλη-μια χώρα-όχι, άλλο θέλω να πω.Μια οικογένεια στην οποία δεν μπορώ να είμαι ο εαυτός μου δυστυχώς. Δεν μπορώ να τους πω:" μαμά, μπαμπά, είμαι ο γιος που πάντα είχατε, απλώς δεν ξέρατε μια πτυχή της ζωής μου την οποία κράτησα κρυφή ακόμα κι από εμένα τον ίδιο για πολλά πολλά χρόνια". Βέβαια δεν είναι ότι δεν μπορώ να τους το πώ, αλλά οι παράπλευρες απώλειες θα είναι πολλές.

Τέλος πάντων επειδή στη γένεση, απλώς γνωρίζεις τον άλλον για πρώτη φορά, αλλά αργότερα, πολύ αργότερα μαθαίνεις το χαρακτήρα του, θα σταματήσω εδώ με αυτά τα δεδομένα προς το παρόν. Πάντοτε μου άρεσε να εκφράζομαι με τον γραπτό λόγο. Ελπίζω να το καταφέρω κι εδώ αρκούντως ικανοποιητικά, ωστέ να μπορέσω να σας εξηγήσω από που έρχομαι, που πηγαίνω, γιατί είμαι αυτός που είμαι και πώς είμαι φτιαγμένος. Θα καταλάβετε με τον καιρό.

Σχόλια

  1. Α πολύ υποδοχή και κακό βρε παιδί. Δεν το άνοιγα το μπλογκ νωρίτερα; :ο)
    Να'στε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αχ, περιπλανητή, θα το κοιτάξω το ερώτημά σου στο μπλογκ μου. Κοίτα οι παράπλευρες απώλειες είναι σχετικό! Σαφώς ξέρεις ποια είναι η σίγουρη οφέλεια. Εσύ θα αποφασίσεις και θα καταλήξεις αν θα τους αφήσεις να σε δουν όπως είσαι ή όχι. ΑΛήθεια που είσαι Ιταλία? Είσαι κοντά Τορίνο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όπως είπα αγαπητέ αλχημιστή και άλλες φορές, αυτή τη στιγμή δεν θα αλλάξει πολλά πράγματα το να τους το πω. Στη ζωή δυστυχώς ή ευτυχώς ζυγιάζεις πάντα με προσοχή και πας εκεί που κλίνει η ζυγαριά.
    Βρίσκομαι κάπου στο κέντρο. Ούτε πάνω ούτε κάτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Το νησί μου

Άνομοι