Τρελαίνομαι
Η λέξη είναι ίσως λίγη για να χαρακτηρίσει αυτό που νοιώθω αυτή τη στιγμή
Μόλις έχω γυρίσει από βραδινή έξοδο. Μπαίνω λοιπόν κατευθείαν στο ζουμί. Είμαι κοντά στην πόρτα του κλαμπ μαζί με μια φίλη μου. Μπαίνει το καρό. Κόσμος πανικός, αλλά τον εντοπίζω στο δευτερόλεπτο, έχω πάρει ειδίκευση στον τομέα άλλωστε. Στέκεται εκεί με τον φίλο του, ναι αυτόν με το μηχανάκι από χθες, για να σκεφτούν προς τα που θα πάνε μέσα στο κλαμπ. Της μουρλής εν τω μεταξύ...
Στη νοητή γραμμή μεταξύ μας, αραιώνει σε λίγο ο κόσμος, με κοιτάει, τον κοιτάω. Ξαφνικά, δεν κατάλαβα πώς, έρχεται κατα πάνω μου, εγώ πάνω σε κάτι σκαλάκια, πρώτο το καρό, μετά ο φίλος, και περνάει, όχι ξυστά, τριφτά από πάνω μου. Ωραίο στήθος παρεμπιπτόντως...
Τον κοιτάω στα μάτια, μου βγήκε αυθόρμητα να χαμογελάσω αλλά δεν το έκανα μετά το χθεσινό. Αυτός, σχετικά αγέρωχος, αλλά με το στήθος του να εφάπτεται στο δικό μου, περνάει και πάει και κάθεται, στο Θεό σας δηλαδή, στα 2 μέτρα πίσω μου. Ή καλύτερα 4 σκαλιά είχε η σκάλα, στο δεύτερο εγώ, στο πλατύσκαλο αυτός....2 σκαλιά διαφορά...
Από όοοοοοοοοοοολο το κλαμπ, εκεί βρήκε δηλαδή!!! Ο κύριος "όχι δεν το παίρνω"!
Κάθεται εκεί, εγώ να τον έχω στην πλάτη μου. Δεν γύρισα πολλές φορές. Κάθησα κάποια στιγμή όμως στα σκαλάκια για ξεκούραση. Εκείνη τη στιγμή η φίλη μου παρατήρησε ότι αφού έφυγα από το οπτικό του πεδίο, έψαχνε να δει που πήγα...
Η παλαβωσύνη όμως δεν τελειώνει εδώ... Μετά από ώρα, νοιώθω ένα χέρι να μου πιάνει την πλάτη. Γυρνάω... Το καρό... Και καλά να στηριχτεί που κατέβαινε τα σκαλιά............. Την πλάτη του ανθρώπου που πριν από 24 ώρες λίγο που δεν τον έφτυσε....
Από πίσω και ο φίλος, πήγαιναν σε κάποιο άλλο μέρος του κλαμπ. Για να παν εκεί, υπήρχε άκρως συντομότερος δρόμος, αλλά διάλεξαν να περάσουν απο εμάς...
Φεύγοντας το καρό πέρασε από μπροστά ενώ ο φίλος ήρθε από πίσω..
Παρατήρηση 1: Βάλε φίλε τον φίλο σου μπροστά για να σου κάνει δρόμο να περάσεις και να μην τρίψεις το στήθος σου πάνω μου αν δεν θέλεις πραγματικά κάτι...!!!!!
Παρατήρηση 2: Ομοίως αν δεν θέλεις κάτι, βάλε το φίλο σου μπροστά και μη διαλέγεις τον πιο μακρύ δρόμο για να πας στους άλλους!
Σας είπα; Τρελαίνομαι!!!!!!!!
Μόλις έχω γυρίσει από βραδινή έξοδο. Μπαίνω λοιπόν κατευθείαν στο ζουμί. Είμαι κοντά στην πόρτα του κλαμπ μαζί με μια φίλη μου. Μπαίνει το καρό. Κόσμος πανικός, αλλά τον εντοπίζω στο δευτερόλεπτο, έχω πάρει ειδίκευση στον τομέα άλλωστε. Στέκεται εκεί με τον φίλο του, ναι αυτόν με το μηχανάκι από χθες, για να σκεφτούν προς τα που θα πάνε μέσα στο κλαμπ. Της μουρλής εν τω μεταξύ...
Στη νοητή γραμμή μεταξύ μας, αραιώνει σε λίγο ο κόσμος, με κοιτάει, τον κοιτάω. Ξαφνικά, δεν κατάλαβα πώς, έρχεται κατα πάνω μου, εγώ πάνω σε κάτι σκαλάκια, πρώτο το καρό, μετά ο φίλος, και περνάει, όχι ξυστά, τριφτά από πάνω μου. Ωραίο στήθος παρεμπιπτόντως...
Τον κοιτάω στα μάτια, μου βγήκε αυθόρμητα να χαμογελάσω αλλά δεν το έκανα μετά το χθεσινό. Αυτός, σχετικά αγέρωχος, αλλά με το στήθος του να εφάπτεται στο δικό μου, περνάει και πάει και κάθεται, στο Θεό σας δηλαδή, στα 2 μέτρα πίσω μου. Ή καλύτερα 4 σκαλιά είχε η σκάλα, στο δεύτερο εγώ, στο πλατύσκαλο αυτός....2 σκαλιά διαφορά...
Από όοοοοοοοοοοολο το κλαμπ, εκεί βρήκε δηλαδή!!! Ο κύριος "όχι δεν το παίρνω"!
Κάθεται εκεί, εγώ να τον έχω στην πλάτη μου. Δεν γύρισα πολλές φορές. Κάθησα κάποια στιγμή όμως στα σκαλάκια για ξεκούραση. Εκείνη τη στιγμή η φίλη μου παρατήρησε ότι αφού έφυγα από το οπτικό του πεδίο, έψαχνε να δει που πήγα...
Η παλαβωσύνη όμως δεν τελειώνει εδώ... Μετά από ώρα, νοιώθω ένα χέρι να μου πιάνει την πλάτη. Γυρνάω... Το καρό... Και καλά να στηριχτεί που κατέβαινε τα σκαλιά............. Την πλάτη του ανθρώπου που πριν από 24 ώρες λίγο που δεν τον έφτυσε....
Από πίσω και ο φίλος, πήγαιναν σε κάποιο άλλο μέρος του κλαμπ. Για να παν εκεί, υπήρχε άκρως συντομότερος δρόμος, αλλά διάλεξαν να περάσουν απο εμάς...
Φεύγοντας το καρό πέρασε από μπροστά ενώ ο φίλος ήρθε από πίσω..
Παρατήρηση 1: Βάλε φίλε τον φίλο σου μπροστά για να σου κάνει δρόμο να περάσεις και να μην τρίψεις το στήθος σου πάνω μου αν δεν θέλεις πραγματικά κάτι...!!!!!
Παρατήρηση 2: Ομοίως αν δεν θέλεις κάτι, βάλε το φίλο σου μπροστά και μη διαλέγεις τον πιο μακρύ δρόμο για να πας στους άλλους!
Σας είπα; Τρελαίνομαι!!!!!!!!
Everyone likes to feel desired...maybe he was embarassed by his friend's presence the first time..or maybe he just likes to 'tease' you, with no purpose to actually DO something. you did everything you could to get his attention no? ...
ΑπάντησηΔιαγραφήI strongly go for the first option my friend. Call me crazy, call me benevolent...
ΑπάντησηΔιαγραφήJust call me Ερωτευμένο...
Είμαι σε μια τρέλα πολύ καιρό τώρα...μπήκα όμως και είδα αυτό στο 10% και σε θυμήθηκα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.10percent.gr/issues/200604/16.html
Θέλησα να σου το πώ να το δεις, όταν διάβασα νέα σου για το καρό! Ωχ, αδερφάκι μου θα σου ψήσει το ψάρι στα χείλη αυτός! Και το χειρότερο είναι ότι είναι πράγματι μοιραία αυτή η κατάσταση...πως θα γίνει κάτι μεταξύ σας? Κάνε επαναξιολόγηση κατάστασης...΄φοβάμαι ότι η προσέγγιση δεν ήταν η κατάληλη...έπρεπε να ήταν κάτι πιο χαλαρό, σε στυλ και καλά τυχαία, από το χαζό τι ώρα είναι ρε παιδία, ως το ρε παλικάρι ακουσες αν γίνεται κάτι αυτές τις μέρες εδώ, μολις γύρισα από έξω...ξέρεις κάτι που δεν αποπνέει αυτό που σε καίει,απλά μέχρι να μπείς δυναμικά και να μάθεις 5 πράγματα για αυτόν...τι να πω...εύχομαι η κοσμικές ενέργειες που σας δένουν και σας θέλουν μαζι να σας φέρουν τελικά σε ένα σμιξιμο...Μακάρι, γιατι σου είναι μεγάλο αποθυμένο...take a deep breath!!
Πάντως τώρα καταλαβαίνω γιατί έχεις πάθει κάτι με το brokeback mountain...το ζεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήBrokeback ε...;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν το ζω, η κατάστασή μου είναι αρκετά διαφορετική.
Τα συναισθήματα όμως...ναι...ίσως νοιώθω κάτι αντίστοιχο...
Μια νοσταλγία για κάτι που δεν είχα ποτέ και που επιθυμώ να αποκτήσω με όλη τη δύναμη της ψυχής και του "είναι" μου...
Περιμένω το σαββατοκύριακο..
Έχω αλωνίσει όλη την πόλη τα πρωινά αλλά τίποτα. Το άκρως δυστυχές είναι ότι το Πάσχα θα λείπω.....Τα νεύρα μου συρματόσχοινα...
Ελπίζω να έρθει η αδερφή του από εκεί που σπουδάζει και να τη βγάλει παρασκευή σάββατο κυριακή κάπου...
Σάββατο δεν έχω κάποιον να βγω επίσης γιατί πάλι η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να λείπουν όλοι αυτό το σάββατο...Αλλά κάτι θα οργανώσω στο δαιμόνιο μυαλό μου.
Ο έρωτας, όπως παρατήρησα τελευταία, σε κάνει να σκέφτεσαι και να κάνεις πράγματα που δεν θα σκεφτόσουν ποτέ να κάνεις....
Πιστέψτε με...ΠΟΤΕ.....