Ο χρόνος σταμάτησε
Οι κοσμικές στιγμές
που με άγγιξες.
Το στήθος σου
ενώθηκε με το δικό μου.
Η ανάσα σου
συγχρονίστηκε με τη δική μου.
Το χέρι σου στην πλάτη μου,
μια ηλεκτρική ώση
που διαπέρασε το κορμί μου.
Όρθιος εγώ
και τα πόδια μου
να με προδίδουν.
Ομορφιές παντού στη ζωή.
Στιγμές ανεπανάληπτες τριγύρω.
Κρατάω σφιχτά όμως,
θησαυρό αμύθητο,
τα δευτερόλεπτα
που με άγγιξες...
που με άγγιξες.
Το στήθος σου
ενώθηκε με το δικό μου.
Η ανάσα σου
συγχρονίστηκε με τη δική μου.
Το χέρι σου στην πλάτη μου,
μια ηλεκτρική ώση
που διαπέρασε το κορμί μου.
Όρθιος εγώ
και τα πόδια μου
να με προδίδουν.
Ομορφιές παντού στη ζωή.
Στιγμές ανεπανάληπτες τριγύρω.
Κρατάω σφιχτά όμως,
θησαυρό αμύθητο,
τα δευτερόλεπτα
που με άγγιξες...
Polu omorfo kai monadiko sunaisthima!
ΑπάντησηΔιαγραφήώρες ώρες λέω ότι γι'αυτά τα συναισθήματα αξίζει όλο το μαρτύριο του κόσμου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ...ελπίζω να διαβάσω πιο όμορφα ποιήματα σε λίγες μέρες..ή μάλλον να έχει πολύ σιωπή ευτιχίας στο μπλογκ σου φιλαράκι! σταυρώνω τα δάχτυλα για σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφή