Ταξιδεύοντας

Η καλή μέρα, απ' το πρωί φαίνεται, ως συνήθως.

Για πρώτη φορά στα χρονικά των ταξιδιών μου από Ρώμη για το σπίτι και τούμπαλιν, γινόταν της Πόοοοοπης, στον προαστιακό της Ρώμης. Χρειάστηκε να μπω στο δεύτερο τρένο γιατί στο πρώτο, έμεναν διάφορα μέλη εκτός συρμού. Πόδια, χέρια, μαλλιά, καλσόν κλπ κλπ.

Αφού ριμαδοέφτασα στο αεροδρόμιο της Ρώμης, πήγα στα εκδοτήρια να πάρω το εισιτήριο. Ενθουσιάστηκα καθότι δεν είχε ούτε έναν άνθρωπο στην αναμονή. Έπρεπε να το είχα καταλάβει ότι κάτι προμηνυόταν. Με το που πάω στο check-in αρχίζουν να παίζουν τα πρώτα μπουζούκια τις πενιές τους.

"Δε μπορούμε να σας κάνουμε check-in για τον τελικό προορισμό σας, παρόλ'αυτά όμως η βαλίτσα σας θα πάει κατ'ευθείαν."

Παραξενεύθειν μεν αλλά είπα, Ιταλοί είναι, ανωμαλίες θα κάνουν ως συνήθως.

Με το που πλησιάζω τον έλεγχο χειραποσκευών, παθαίνω το σοκ. Μια λαοθάλασσα πολύχρωμων ανθρώπων και μια ουρά που περιελισσόταν 10-15 φορές για να φτάσεις στο χώρο του ελέγχου, που εκεί, πάλι έπρεπε να μπεις σε μια σειρά στα 7 σημεία για να ελεγχθείς κι εσύ ο Χριστιανός, Μουσουλμάνος, Βουδιστής, κατιτίς τέλος πάντων.

Πάω λοιπόν και "στουμπρώνωμαι"(α ρε Χρήστο) στη πύλη Β10 και περιμένω. Απέναντι στη Β9 επιβιβαζόταν η Aegean. Εγώ, πιστός στη μεγάλη του Γένους...
Κάποια στιγμή γίνεται ένα σούσουρο, ένας πανικός, και μαθαίνουμε ότι πρέπει να πάμε στη Β9 κι ας έγραφε από πάνω φαρδιά πλατιά AEGEAN. Το αεροπλάνο ήταν Ολυμπιακότατο...

Φτάνω αισίως στην Αθήνα και πάω να κάνω check-in για δεύτερη φορά. Όπως ήταν φυσικό, από τις 10 κοπελιές (+ ένα παλικάρι) έπεσα στη μοναδική που μάθαινε χειρισμό του συστήματος εκείνη ακριβώς την ώρα.

"Μα κύριε, έχετε κάνει check-in στη Ρώμη και σας έχουν δώσει τη κάρτα επιβίβασης."
Βρε αμάν, βρε δεν έχω κάρτα, βρε μου είπαν θα το κάνω στην Αθήνα...
Τέλος πάντων ήρθε ευτυχώς μια πιο έμπειρη κοπελιά εκεί και μας έλυσε τη διαφορά αρκετά γρήγορα.

Και πάνω που είχα χαρεί ότι η πτήση για σπίτι είχε αλλάξει ώρα και δε θα περίμενα στο αεροδρόμιο 3 ώρες αλλά μόνο 1, βγαίνει η ανακοίνωση ότι για λόγους επιχειρησιακούς θα καθυστερήσει...

Και βρίσκομαι λοιπόν αυτή τη στιγμή, στη Β21 και μιας και έχει καθυστέρηση η πτήση θα πετάξουμε στη παλιά καλή ώρα. Θα πετάξουμε..υποθέτουμε πως θα πετάξουμε.

16.55
Νέα ώρα αναχώρησης, 18.00. Έτσι θέλουμε να λέμε δηλαδή. Δεν έχει αεροπλάνο λέει να μας πάει. Τρελός προγραμματισμός πτήσης δεν το συζητώ. Τι καλά η Aegean αποζημιώνει πάνω από 1 ώρα καθυστέρηση. Έχω και ένα από αυτά τα προαισθήματά μου...γκρρρρρρ Ξέρω ποιός με μάτιασε χθες. Η μάλλον ποιά... Έλεος...
Μια αίθουσα αναμονής να ασφυκτιά. Και το αποκορύφωμα; Έχω μια θειά δίπλα μου που με έχει ζαλίσει. Μπουρου-μπουρου μπουρου-μπουρου.

ΥΓ: Στο σπίτι σκατά...

Σχόλια

  1. Μάλιστα, μάλιστα :/
    (Η πρώτη σελίδα που ανοίγεις με καινούργιο σκληρό και διαβάζεις όλα αυτά... τώρα αυτό είναι κακό σημάδι ή μπαααααα;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. A, είπα και εγώ δεν είμαι ο μόνος γκαντέμης των διακοπών? Πάντως το δικό μου σκορ δεν το ξεπέρασες, Φύγαμε από το σπίτι στις 19:00 για να πάρουμε την πτήση στις 00:50. Αλλά τι ώρα έφυγε η πτήση? χοχοχο...(santa laughter)8:00 παρακαλώ...και την βγάλαμε στην πύλη όλη την νύχτα μαζί με όποιον ταλαίπωρο ήθελε να πάει με την ΤΑΜ. Το κακό βέβαια δεν ήταν μεμονομένο, αφορούσε 5.000 παραπάνω θέσεις από τις δυνατότητες της εταιρείας...οπότε απλά για να ξέρεις υπάρχουν και χειρότερα...
    καλή χρονία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Άνομοι

Το νησί μου