Ο Δρόμος (2005)
Ελληνική road movie. Ιστορίες παράλληλες αλλά και μπλεγμένες. Ταλαντούχοι, όχι μόνο οι πρωταγωνιστές αλλά και ολόκληρο το επιτελείο. Μια ταινία που μπορεί να μην έχει άρτια σκηνοθεσία, αλλά που με την αφήγησή της ίσως αγγίξει τον καθένα. Υπόθεση: Δυο γυναίκες, για διαφορετικό λόγο η καθεμιά θέλουν να φύγουν απ' το Διδυμότειχο. Ξεκινούν ένα ταξίδι στην Ελληνική επαρχία, αλλά στο δρόμο θα παρεκκλίνουν όμως, βρίσκοντας μπροστά τους, άλλους, καθημερινούς χαρακτήρες, με όνειρα, φιλοδοξίες, τάσεις φυγής, φόβους και αδιέξοδα. Στο τέλος, ο καθένας, θα φτάσει στη δική του Ιθάκη και οι δυο ηρωίδες μας, θα χωρίσουν για πάντα. Αξιολόγηση: Η ταινία είναι μια απεικόνιση της Ελληνικής κοινωνίας, θα έλεγα μια σκοπιά της, μακριά απ' τα φώτα της πόλης, μακριά απ' το γνωστό άστυ, προσεγγίζοντας αξίες όπως η ανθρωπιά και το όνειρο, που μπορεί να αργήσει να πραγματοποιηθεί, αλλά ορισμένες φορές μπορεί να μείνει για πάντα όνειρο. Άνθρωποι παγιδευμένοι σε καταστάσεις και γεγονότα, στα οποία δεν έ
Μα πού είναι αυτή η χώρα; Ακόμα ψάχνω στους χάρτες που έχω και δεν τη βρήκα. Να πάρω στο ΑΜΕ-ΜΠΕ (άραγε, κατά την ενοποίηση, δεν είχαν κανένα χάρτη;) για διευκρίνηση; :/
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το Ρίο Ντε Ζανέιρο έχω τις αμφιβολίες μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μπορείς να πεις "της Νέας Υόρκης", μετατρέποντας ουσιαστικά το New York σε Νέα Υόρκη και μετά κλίνοντάς το, τότε γιατί δε μπορείς να πεις "του Ρίου Ντε Ζανέιρου";
Σε παραπέμπω σε ανάλογο post στην Βικιπαίδεια (αυτήν μπορούμε να την κλίνουμε ή όχι;)
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7:%CE%A0%CE%AC%CE%BF%CE%BB%CE%BF_%CE%9A%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF
Όπως δεν λέμε "Πήγα στο Λόντον και είδα την Βασίλισσα", αλλάζοντας και Ελληνοποιώντας το Λόντον με το Λονδίνο, τη Ρόμα με τη Ρώμη, τη Μπαρθελόνα με τη Βαρκελώνη έτσι θα ήταν θεμιτό και αν υπήρχε κάποια Ελληνοποιημένη ονομασία του Ρίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όμως είναι σαν να λέμε, της Μπαρθελόνας, της Ρόμας κοκ. Πράγμα βαρβαρικότατο ως προς το άκουσμά του.
Δε διαφωνώ ότι στη Βραζιλία το Ρίο προφέρεται Ρίου.
Είναι όμως κοινός τόπος και απαραίτητο στη Νεοελληνική γραμματική(δεν υποστηρίζω σωστό ή λάθος), να μη λέμε ΜπούκαρεΣΣΣτ, καθότι δεν έχουμε τους κατάλληλους διφθόγγους στην Ελληνική γλώσσα για ένα παχύ "Σ" ένα "Ν"(τύπου Αμαλjίας) κλπ και απλώς το λέμε Βουκουρέστι.
Εν προκειμένω, ναι, έχουμε "ου" και θα μπορούσε να λεχθεί Ρίου. Παρόλ'αυτά, επειδή μπορεί να παρανοηθεί ως κλίση του ξενικού ονόματος, και όχι ως προφορά-πράγμα που δεν επισημαίνεται με την ελληνική γραφή(η προφορά) σε καμία λέξη, το θεωρώ προσωπικά αλλά και είναι γενικώς παραδεκτό ως λανθασμένο.
Ευχαριστώ :Ρ
Α και κάτι τελευταίο και σημαντικό.
ΑπάντησηΔιαγραφή"...στο(άκλιτο) Ρίου ντε Ζανέιρου(επίσης άκλιτο αλλά με προφορά)"
Γιατί αν το παραξηλώσουμε, στα περίχωρα της Μπουργκίνας Φάσος να δεις τι έγινε.. :Ρ