Borat

Κανονικά δεν θα την έβλεπα. Δεν μου κίνησε καν το ενδιαφέρον, ούτε είναι του στυλ μου ταινίες που προκαλούν το γέλιο με αστεία του τύπου "γδύνομαι και παλεύω με έναν χοντρό για να προκαλέσω γέλιο".

Όμως, η συγκεκριμένη ταινία, έχει μια υφέρπουσα καταδίκη στον αμερικανοποιημένο τρόπο ζωής και στην αμερικανική νοοτροπία. Είναι η σύγκριση της αγνότητας με τον επιτηδευμένο πολιτισμό και την "παγερή" δημοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η καθ'υπερβολή διάκριση ενός νεοαφιχθέντος Καζάχου και η απεικόνιση των τραγικών, πολλές φορές και κωμικών ιδιαιτεροτήτων του, βοηθάει τον θεατή να συνειδητοποιήσει τις ογκώδεις διαφορές που υπάρχουν στο τρόπο σκέψης με το συγκεκριμένο λαό, αλλά δείχνει και χρωματίζει θα τολμούσα να πω με ωμότητα, το πόσο καλοκουρδισμένοι είναι οι Αμερικάνοι.

Ο πρωταγωνιστής Sacha Baron Cohen πήρε τη χρυσή σφαίρα καλύτερης ερμηνείας σε κωμική ταινία. Εντάξει. Δεν με ενθουσίασε. Προτίμησα να δω τα βαθύτερα νοήματα της ταινίας που με γέμισαν περισσότερο. Ήρθε κουτί μετά απ' το Flags of our Fathers, για το οποίο θα σας πω κάποια άλλη στιγμή.

Παρεμπιπτόντως φέτος, στα Όσκαρ, ετοιμαστείτε να δείτε να σηκώνει αγαλματάκι ο Λεονάρντο και ο Έντι Μέρφυ... (Geeeesh..)

Σχόλια

  1. οκ. ξεσκεπασε αμερικανους ρωτώντας τους για τους εβραίους... το θεμα ειναι αν θα έκανε την ιδια ταινια στο ισραηλ προσπιουμενος τον καζακο και ρωτώντας για τους παλαιστίνοιυς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε διαφωνώ αγαπητή/έ

    Προχθές είδα τους Φακέλους του Παπαχελά με θέμα το πώς ανετράπη το κλίμα υπέρ του πολέμου στο Ιράκ στη συνείδηση των Αμερικανών. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπούλα. Θα μου πεις γιατί στο λέω τώρα αυτό..
    Γιατί ίσως αν είμασταν "έτοιμοι" ψυχολογικά σαν ανθρωπότητα, να μπορούσαμε να ξεσκεπάσουμε πολλές ματσακωνιές.. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν γίνεται προς το παρόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Άνομοι

Το νησί μου