Όταν δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς

Ονειρεύεσαι...

Αυτές τις μέρες διαβάζω για σχιζοφρένεια, διπολική συμπεριφορά και διάφορα άλλα παρεμφερή. Μιας κι όμως η μέρα έχει μόνο 24 ώρες, εκ των οποίων άντε 6-7 να τις κοιμάμαι, τις υπόλοιπες είτε να διαβάζω είτε να κυκλοφορώ έξω, δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτώ αυτά που διαβάζω.

Έτσι ο οργανισμός μου, μου έκανε τη χάρη να περάσω στη πρακτική, στον ύπνο μου. Ναι ναι (νενε :Ρ), στον ύπνο μου. Ονειρεύτηκα λοιπόν μια γειτόνισσά μου στην Ελλάδα, η οποία έχει όντως ένα άλφα πρόβλημα ψύχωσης. Περπατούσαμε στους δρόμους, μιλούσαμε, μου ανέλυε τα φάρμακά της, τη ρωτούσα πως αισθάνεται και γενικότερα κάναμε μια μίνι συνεδρία στην οποία ό,τι διαβάζω αυτές τις ημέρες, βρήκε φουλ εφαρμογή. Απίστευτο έ; Έχει πέσει στα χέρια μου ένα βιβλίο για τη ψυχανάλυση αλλά προς το παρόν δεν έχω χρόνο να το διαβάσω.

Ειλικρινά, υπάρχουν πολλές ειδικότητες στην Ιατρική ενδιαφέρουσες, με δυσκολίες και ευκολίες, αλλά προσπαθώντας να είμαι όσο γίνεται πιο αντικειμενικός, νομίζω ότι η ψυχιατρική, η ψυχαναλυτική ψυχιατρική, είναι μαγευτική, γιατί ξεκινάς από κάτι μικρό, μια λέξη, ένα νεύμα, μια σκέψη, και επαγωγικά προχωράς εις βάθος, για να προσεγγίσεις όσο γίνεται την βασική διαφορά κάθε ανθρώπου. Τη ψυχή του..

Οι φωτό είναι από τη διαδρομή που ακολουθώ κάθε μέρα για να πάω στη βιβλιοθήκη.