Πονάει

Αυτός ο άνθρωπος μου δημιουργεί ένα μόνιμο και πλέον πρωτόγνωρο άγχος.. Παρόλο που ξέρω - ναι, τον πιστεύω όταν μου το λέει - ό,τι μ' αγαπάει, έχω μια διαίσθηση ότι κάποια στιγμή, ξαφνικά, θα με αφήσει...




Σήμερα είναι Τρίτη...

...ακόμα σιωπή...

Σχόλια

  1. ποναω με τον πονο σου. τον εχω περασει και εγω και θα πρεπει να τον περασεις και εσυ. Μηπως αυτο το μονιμο αγχος να ειναι ο καταλυτης για αυτο που πρεπει να γινει?

    δεν ξερω γιατι στα λεω αυτα? Εχω κανει πολλα λαθη και σιγουρα ειμαι ο πρωτος που θα επρεπε να τα ακουσει... Με συγχωρεις που περνω ελευθερα το λογο - νιωθω να πνιγομαι. Ελπιζω η Τεταρτη να ειναι καλυτερη...

    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πότε μένεις;

    Όταν είσαι κοντά του και είσαι ευτυχισμένος;
    Τότε αγαπάς...

    Όταν είσαι μακριά του και είσαι δυστυχισμένος;
    Τότε είσαι ερωτευμένος...

    Πότε φεύγεις;

    Εγώ, μένω...
    Γιατί είμαι ερωτευμένος...
    Γιατί αγαπάω..
    Ασυναίρετο. Ολόκληρο.. Γεμάτο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τιποτα δεν σε σταματα απο το να εισαι ερωτευμενος.

    κοντα του...
    μακρια του....

    εσυ εισαι ερωτευμενος! δεν μπορει κανεις να στο στερησει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Άνομοι

Το νησί μου