Εξωτερική πολιτική μετά τις εκλογές

Ποτέ δεν θα φανταζόμουν τον εαυτό μου να γράφω κάποιο κείμενο σε σχέση με την πολιτική. Όχι γιατί δεν έχω πολιτικές ευαισθησίες, αλλά γιατί ίσως δεν με αντιπροσωπεύουν οι παρατάξεις που έχουν κυριαρχήσει στη Βουλή τα χρόνια που τουλάχιστον ζω. Δε σκοπεύω να πάρω κάποια πολιτική θέση όσο κι αν διαφανεί κάτι τέτοιο στη πορεία του άρθρου. Απλώς θα ήθελα να ανοίξω μια συζήτηση μαζί σας, τώρα που πλέον πέρασε ο πανικός και δε θα κατηγορηθώ ως κομματόσκυλο/μη πολιτικοποιημένος και δε συμμαζεύεται.

Σήμερα θα ήθελα να γράψω για τα έρμα τα Σκόπια. Σκόπια.. Ακούστηκε πουθενά στη Γη χώρα να ονομάζεται με το όνομα της πρωτεύουσας πόλης της; Απ' τις λιγοστές μου γνώσεις, νομίζω πως όχι. Διαψεύστε με πλιζ.

Μακεδονία λοιπόν. Παντού. Σε όλους τους χάρτες. Η ψευδαίσθηση που έχει η μάνα μου, η γιαγιά μου, ο θειά μου απ' τα Τζουμέρκα, ότι όλος ο κόσμος έκλασε πατάτες όταν (πότε ακριβώς;;;) η Ελλάδα είπε (και ελάλησε τρομάρα της) ότι η Μακεδονία θα λέγεται ΠΓΔΜ(ΑΔΦΔΦΑΚΞΦΓΞΦΑΛΣΚΓΞ) και όλα τα άλλα γράμματα του αλφάβητου, είναι τουλάχιστον τραγική..

Ξέρω ξέρω. Μετά από αυτή τη παράγραφο, είμαι ήδη στα μάτια πολλών : Αμερικανάκι, Προδότης, βαθιά νυχτωμένος, ο πρώτος που πρέπει να σκοτώσουν οι Τούρκοι στη προσπάθειά μας να πάρουμε την Πόλη και πολλά άλλα πανέμορφα και τρυφερά. Για να μη θυμηθώ ότι στην Ελληνική Βουλή του 2007 που είναι και αναθεωρητική μπήκε ο Βελόπουλος και ο Γεωργιάδης και μου σηκωθεί η τρίχα και τους πάρει όλους και τους σηκώσει τώρα..

Η πάγια προεκλογική δέσμευση του Πρωθυπουργού ήταν ότι θα ασκήσουμε βέτο. Πού καλέ θα ασκήσουμε βέτο;;; Εκεί που είπαμε ότι μπορεί να μπει η Μακεδονία στην Ε.Ε. με οποιοδήποτε όνομα; Ποιό βέτο;

Να θυμίσω επίσης ότι 6-7 μήνες μετά την πρώτη εκλογή του Κ. Καραμανλή του νεώτερου οι ΗΠΑ αναγνώρισαν φαρδιά πλατιά τη Μακεδονία ως Μακεδονία.

Ένα θέμα, ένα ζήτημα για το οποίο σχεδόν έπεσε μια κυβέρνηση, δημιουργήθηκαν 2 διαδηλώσεις ενός εκατομμυρίου πολιτών έκαστη, πλέον, υπάρχει που και που στα ψιλά γράμματα, επιβεβαιώνοντας τη γνωστή ρήση του πρώην πρωθυπουργού και ανατριχιαστικού χαμογελούντος, ότι σε 10 χρόνια, ούτε που θα το θυμόμαστε.

Προσωπική μου άποψη είναι, ότι όσο γρηγορότερα το πάρουμε απόφαση, τόσο καλύτερα είναι. Επίσης πιστεύω ότι θα το πάρουμε απόφαση με τη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ, δεν ασχολήθηκε, ούτε είχε σκοπό να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο σοβαρά. Ίσως να είναι και αυτός ο λόγος που το "ξεχάσαμε". Κάποια πράγματα, είναι δρομολογημένα και θα γίνουν. Ο χρόνος και ο τρόπος που θα γίνουν είναι άμεσα συνυφασμένα με την ετοιμότητα της Ελληνικής κοινωνίας να τα δεχτεί και με το επίπεδο ωριμότητάς της.

Η Ντοράκλα, θα το κάνει το "θαύμα" της, και μια ωραία πρωία θα ξυπνήσουν η μάνα μου, η θειά μου που λέγαμε και όλοι αυτοί που νομίζουν ότι ο κόσμος περιφέρεται γύρω από την Ελλάδα και θα πάρουν απόφαση ότι η Μακεδονία λέγεται Μακεδονία και τέλος. Ότι το Μακεδονικό "ζήτημα" εντάθηκε από τη ίδρυση του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης στην Ελλάδα και όλα τα σχετικά για επεκτατισμού της Μακεδονίας (ποιός καλέ; Ο Βελόπουλος που θέλει να πάρει την Πόλη και μπήκε στη βουλή δεν είναι πολεμοχαρής; ΌΟΟΟΧΙ;;;;) ανήκουν σε ένα μεγάλο βαθμό, γιατί Βελόπουλοι υπάρχουν παντού, στη σφαίρα της φαντασίας.

Για να μη φάω μήνυση απ' τον Βελόπουλο να πω ότι ακούμπησα 2 φορές την Ελλάδα που αιμοραγεί σε μια έκθεση βιβλίου και του έκανα την τιμή να του κάνω με αυτόν τον τρόπο διαφήμηση :Ρ

Πάντως, ετοιμαστείτε για πιο σκληρή, πιο ανατριχιαστική εξωτερική πολιτική. Η ΝΔ το απέδειξε στο παρελθόν. Δε λέω, ο Πάγκαλος ήταν ό,τι να' ναι. Αλλά μ' αρέσει ο "κλίνγκον" γιατί τα λέει σταράτα ρε αδερφέ. Τι θέλατε, είχε πει, να πάμε πάνω στους Τούρκους στα Ίμια και να πάμε σε πόλεμο, πηγαίνοντας τον τόπο 50 χρόνια πίσω;;

Όπως διάβασα και κάπου αλλού, ο τόπος, 50 χρόνια πριν, πάλι Παπανδρέου-Καραμανλή είχε. Ο τόπος τότε ήταν 50 χρόνια μπροστά; Ή τώρα είναι 50 χρόνια πίσω;;

Σχόλια

  1. Χαίρομαι ποὺ ἀνοίγεις τέτοιο θέμα! Καλῶς ἢ κακῶς, ἡ Μακεδονία λεγόταν Μακεδονία περίπου 50 χρόνια πρὶν τὸ πάρουμε ἐμεῖς εἴδηση. Ὅλος ὁ κόσμος πλὴν ἡμῶν ξέρει ὅτι ἔτσι λέγεται ἡ χώρα, ἁπλῶς σ' ἐμᾶς ἀρέσει νὰ παίζουμε μὲ τὶς λέξεις. Ἑπομένως, θὰ συνεχίσουμε νὰ φωνάζουμε τὸ ΠΓΔΜ (ἢ FYROM κατὰ τὸν πρωθυπουργό, γιὰ νὰ μὴν σκεπτόμαστε τί σημαίνει τὸ Μ στὸ τέλος), ὅλος ὁ ὑπόλοιπος κόσμος θὰ λέει «Macedonia (former yugoslav republic)» (στὸ πολὺ ἐπίσημο), ἡ Μακεδονία θὰ μπεῖ στὴν ΕΕ καὶ στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὸ θέμα θὰ κλείσει ἐκεῖ.

    Ὅσο γιὰ τοὺς Καρατζαφέρηδες μὴν φοβᾶσαι. Μιᾶς βουλῆς ὑπόθεση εἶναι, στὴν ἑπόμενη θὰ μείνουν ἐκτός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι πραγματικά γελοίο. Δεκαετίες τώρα ονομάζονται έτσι τα Σκόπια. Είχαν περάσει οι γονείς μου από εκεί την δεκαετία του 80 και παντού είχαν δει τέτοιες ταμπέλες. Τώρα μας πείραξε. Είμαστε λαός της τελευταίας στιγμής και νομίζουμε ότι όλα διορθώνονται ακόμα κι αν δεν έχουμε ασχοληθεί με αυτά όταν έπρεπε. όχι όμως όλα..

    Εδώ στο site της Βουλής τα Σκόπια είχαν καταχωρηθεί ως Μακεδονία μέχρι πρότινος (δεν ξέρω αν το άλλαξαν τώρα) ακόμα και στο βιβλίο της Ιστορίας της Πρώτης Γυμνασίου αν θυμάμαι καλά, που έγινε θέμα τις προάλλες, υπήρχε χάρτης που ανέφερε την ονομασία Μακεδονία, ενωμένη με την... Βουλγαρία. Που, παρεμπιπτόντως και η Βουλγαρία εποφθαλμιά τα εδάφη μας.

    Τι άλλο μπορεί να ειπωθεί; όλα ήταν εξ αρχής προσχεδιασμένα.

    Όμως: άλλο να θέλουν να ονομαστούν Μακεδονία και άλλο να λένε ότι όλο αυτό το κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας είναι δικό τους. Αυτό και τελευταίος σοβαρός ιστορικός όταν το ακούει γελάει.

    Τι θα γίνει με αυτό το θέμα, δεν ξέρω. Πραγματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τώρα που είπες Ιστορικός, μου 'ρθε στο μυαλό ο τεράστιος και τρισμέγιστος Άδωνις βουλευτής και λύθηκα ελαφρώς στα πατώματα :Ρ

    Προσωπικά τη Μακεδονία, τη βλέπω όπως την Πόλη, την Μικρασία και ούτω καθεξής. Ρομαντικά, όμορφα, αλλά χαμένα όλα και μη επαναφερόμενα.

    Αν είμαστε τόσο κοντόφθαλμοι-που σίγουρα είμαστε απ' ότι αποδείχτηκε στις εκλογές- και θέλουμε να ασχολούμαστε με χαμένες υποθέσεις, που ουδέποτε είχαν βάση, ώστε να μη βλέπουμε άλλα σημαντικά θέματα (βλπ. ασφαλιστικό, παιδεία, ΑΝΕΡΓΙΑ κλπ.), τότε προσωπικά, μάλλον μπορώ να δηλώσω Αριανός και όχι Έλλην. Αν δηλαδή αυτό χαρακτηρίζει τους Έλληνες, καήκαμε με το κρύο το νερό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μιας και τώρα μπόρεσα να βρω χρόνο, ας πούμε μιαν ιστοριούλα...

    Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μεγάλο κομμάτι με βουνά, πεδιάδες και όλα τα σχετικά που μάθαμε στο "Εμείς και ο Κόσμος" στο Δημοτικό. Το κομμάτι αυτό είχε γύρω γύρω θάλασσα. Επίσης, στο κόμμάτι αυτό ζούσαν πολλά άτομα με κυρίως κοινά (φυσιογνωμικά, πολιτιστικά, κοινωνιολογικά κ.λπ. χαρακτηριστικά). Ένα άλλο κοινό που είχαν ήταν ότι ήταν υπόδουλοι κάποιων αλλων ατόμων που ήρθαν από τα ανατολικά.

    Παρ' όλο που αυτά τα υπόδουλα άτομα είχαν ίδια πολλά κοινά, είχαν και μερικές σημαντικές διαφορές: Οι νότιοι έμεναν στο νοτιότερο κομμάτι αυτής της γης πολλά χρόνια, ενώ οι πιο βόρειοι είχαν έρθει αργότερα.

    Όπως είπαμε πιο πάνω, αυτό το κομμάτι γης είχε γύρω γύρω θάλασσα. Όμως η θάλασσα ανατολικά του κομματιού ήταν προσβάσιμη μέσω ενός στενού που ελέγχοταν από τους κατακτητές. Επίσης, τότε ο πιο εύκολος τρόπος μεταφοράς αγαθών ήταν η θάλασσα, αφού δεν υπήρχαν ούτε οδικές συγκοινωνίες, ούτε τρένα, ούτε αεροπλάνα. Έτσι τα άτομα που έμεναν πιο βόρεια ήθελαν πάση θυσία να κατέβουν πιο νότια, στη θάλασσα.

    Μέχρι που η περιοχή ήταν υπόδουλη, δεν υπήρχε κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα. Όμως μετά από περίπου 400 χρόνια κατοχής, αφενός οι υπόδουλοι άρχισαν να αντιδρούν και αφετέρου η κατοχική δύναμη άρχισε να χάνει τον έλεγχο. Έτσι οι υπόδουλοι άρχισαν να ενώνονται σε ομάδες, που οι ιστορικοί τις ονομάζουν έθνη.

    Στους πολέμους που έγιναν (επειδή έγιναν αρκετοί), τα βόρεια έθνη ήθελαν (και συνεχίζουν να θέλουν) να αποκτήσουν άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Έτσι, ορισμένοι αρχηγοί ορισμένων εθνών με τη βοήθεια αρχηγών άλλων εθνών (πιο ισχυρών, που ήθελαν να έχουν τον έλεγχο της περιοχής) άρχισαν να εφαρμόζουν ένα σχέδιο το οποίο είχε ως στόχο να δημιουργηθεί ένα νέο (αλλά ελεγχόμενο) έθνος το οποίο θα έπρεπε να είχε ένα κράτος το οποίο θα κατείχε μιαν έκταση που αφενός θα βρέχεται από τη θάλασσα και αφετέρου θα έχει πλούσιες πεδιάδες.

    Εν τω μεταξύ, κάποια άλλα έθνη (πιο βορειοδυτικά από αυτήν την περιοχή) άρχισαν να "μαλώνουν" για το ποιος θα είναι ισχυρότερος και ποιος θα έχει υπό τον έλεγχό του τις περιοχές με τις πρώτες ύλες. Αυτά τα έθνη για κάποιο χρονικό διάστημα (2-3 χρόνια) κατάφεραν και κατέλαβαν ένα αρκετά μεγάλο μέρος της έκτασης που σήμερα λέγεται Ευρώπη. Έτσι, έφτασαν και σ' αυτό το κομμάτι γης για το οποίο λέμε την ιστορία τούτη. Ορισμένα έθνη, τους βοήθησαν. Άλλα τους αντιστάθηκαν. Άλλα ήταν αμέτοχα. Και άλλα κράτησαν μιαν ενδιάμεση στάση, επειδή είχαν από πίσω τους ένα άλλο πολύ μεγάλο έθνος στα βορειοανατολικά.

    Και επειδή η ιστορία αυτή έχει μεγαλώσει πολύ (και έχω να κάνω λογιστικά :ρ), το σχέδιο της δημιουργίας του καινούργιου έθνους συνεχίστηκε, παρ' όλο που ο εμπνευστής της πέθανε, το έθνος που κατέλαβε σχεδόν όλη την Ευρώπη ηττήθηκε και τα πράγματα φάνηκαν ότι σταθεροποιήθηκαν.

    Και πέρασαν τα χρόνια... και το σχέδιο συνέχιζε από κάτω, στα κρυφά, χωρίς αντιδράσεις. Μάλιστα, το νοτιότερο έθνος είχε άλλα προβλήματα ("νόμισμα" ότι η παλιά κατοχική δύναμη ήθελε πάλι να τους υποδουλώσει, αστάθεια στους κυβερνόντες του κ.λπ.), που όχι μόνο δεν ανησυχούσε για τα βορειότερά του έθνη, αλλά και στις εγκυκλοπαίδειές του έγραφαν ότι η περιοχή του "καινούργιου" έθνος ονομάζεται όπως το βόρειο μέρος του κράτους του.

    Όμως, λίγα χρόνια αφότου ο Ανήλικός μας (και οι περισσότεροι από εμάς) γεννηθήκαμε, διαλύθηκε εκείνο το μεγάλο κράτους του ισχυρού έθνους στα βορειοδυτικά που είχαμε δει πιο πάνω. Αυτό το κράτος, ήλεγχε τα κράτη των βόρειων εθνών. Έτσι, η παλιά φλόγα που σιγόκαιε από τότε που όλη η περιοχή ήταν υπόδουλη από το ανατολικό έθνος, άρχισε σιγά σιγά να ξανανάβει...

    Και πάνω στο ξανάναμμα της φλόγας, τσουπ! Βγήκε στην επιφάνεια αυτό το "καινούργιο" έθνος, το οποίο ήθελε να κάνει κράτος και να έχει, όπως όλα τα κράτη, ένα όνομα. Έτσι, διάλεξαν ως όνομα αυτό που τους μάθαιναν ότι είναι τόσα χρόνια.

    Όμως, τώρα το νοτιότερο έθνος (ή καλύτερα ο πληθυσμός που ήταν πιο βόρεια) άρχισε να ανησυχεί ότι θα έχανε την ελευθερία και άλλα (επηρεασμένοι και από το "νόμισμα" που είπαμε πιο πάνω). Και άρχισαν να μαζεύονται, κλείνοντας σχολεία, επιχειρήσεις και δημόσιες υπηρεσίες, διαδηλώνοντας αυτό που ήξεραν αυτοί (το οποίο ήταν αυτό που τους είχαν "διδάξει").

    Και τελειώνοντας... από τότε δεν έχει βρεθεί λύση, παρ' όλο που ο αρχηγός του νοτιότερου κράτους προσπάθησε να προτείνει λύσεις. Κάποιοι άλλοι, που ήθελαν να μπαίνουν στα πόδια των άλλων και να αποκτήσουν εξουσία, ξεσήκωναν (και συνεχίζουν να ξεσηκώνουν) τους υπηκόους του νοτιότερου έθνους.

    Υ.Γ.: Και όλα αυτά, επειδή ένα όνομα του τύπου "Γιουγκοσλαβική Μακεδονία" έλεγαν (αυτοί που ήθελαν να χώνονται στα πόδια των άλλων) ότι θα ήταν η μέγα προδοσία. Άσχετα αν αυτήν η ονομασία (χωρίς το επίθετο ;) )υπήρχε στα βιβλία και στις εγκυκλοπαίδειες και κάποια στιγμή θα ξαναϋπάρχει, προκαλώντας μεγαλύτερη "πληγή" στο νοτιότερο έθνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η Βουλή αποφασίζει για τα Σκόπια
    Δεν θα πραγματοποιηθεί Συμβούλιο Αρχηγών, παρά μόνο για ενημέρωσηΔευτέρα, 15.10.07
    Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με σύνθετη ονομασία που θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της, χωρίς να προηγηθεί απόφαση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΕΤ, εφόσον ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτς καταθέσει πρόταση σύνθετης ονομασίας που μπορεί να γίνει αμοιβαία αποδεκτή, το Υπουργικό Συμβούλιο θα εγκρίνει την πράξη αναγνώρισης της ΠΓΔΜ με το νέο όνομα και θα ακολουθήσει κύρωση της Συνθήκης από το Κοινοβούλιο.

    Σε αυτή την περίπτωση, η εξασφάλιση απλής πλειοψηφίας θεωρείται απολύτως εφικτή, δεδομένου ότι ακόμη και αν καταγραφούν «διαρροές» από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, θεωρείται λογικό να υπάρξει στήριξη από την Αριστερά. Τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, αντιμετωπίζουν θετικά το ενδεχόμενο διευθέτησης της εκκρεμότητας ακόμη και με ονομασία που θα περιέχει τη λέξη «Μακεδονία», ενώ και η αξιωματική αντιπολίτευση θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, εάν επιλέξει την οδό της απόρριψης, δεδομένου ότι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ συζητήθηκαν στο πλαίσιο του ΟΗΕ λύσεις σύνθετης ονομασίας. Οπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, με τη διαδικασία αυτή θα διαμορφωθεί μια διακομματική πλειοψηφία «και θα απομονωθεί ο ΛΑΟΣ, ενώ θα αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος μιας “ανταρσίας” βουλευτών από τη Βόρεια Ελλάδα».

    Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο πραγματοποίησης Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών μόνο για την ενημέρωσή τους και όχι για να προκύψει δεσμευτική απόφαση, όπως συνέβη το 1992, όταν απορρίφθηκε οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία.

    Κατά τις διμερείς επαφές που θα έχει σήμερα στο Λουξεμβούργο, στο περιθώριο του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, η υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη θα μεταφέρει ότι «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να φτάσει στα άκρα» (όπως είπε χθες σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή»), εάν το αδιέξοδο στο ζήτημα της ονομασίας παραμείνει. Μάλιστα, η κυρία Μπακογιάννη έχει προγραμματίσει συνάντηση και με τον εκπρόσωπο Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Χαβιέ Σολάνα, ο οποίος προσφάτως δήλωσε «δεν μας αρέσουν τα βέτο», προκαλώντας την έντονη δυσφορία της Αθήνας. Ανάλογα μηνύματα θα μεταφέρει και ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής στις επαφές που θα έχει με Ευρωπαίους ομολόγους του στο περιθώριο της Ατυπης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. που θα πραγματοποιηθεί στη Λισσβόνα την Πέμπτη και την Παρασκευή.

    Oλα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ έχουν συνειδητοποιήσει ότι η απειλή του βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2008 δεν είναι προσχηματική. Διπλωματικές πηγές συνδέουν με αυτήν ακριβώς τη διαπίστωση τη χρονική μετάθεση της επίσκεψης στην Αθήνα του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών κ. Νίκολας Μπερνς, η οποία είχε αρχικώς προγραμματιστεί για τα μέσα Οκτωβρίου. Το επόμενο διάστημα θα είναι περίοδος έντονου διπλωματικού παρασκηνίου προκειμένου να προετοιμαστεί η κατάθεση νέας πρότασης για το όνομα από τα Ηνωμένα Εθνη, με εχέγγυα επιτυχίας αυτή τη φορά. Η ελληνική διπλωματία επιδιώκει ένα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό (όπως το «Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια»). Σύμφωνα με τους κανόνες της κοινής λογικής, τα «κλειδιά» κρατούν οι Αμερικανοί, που έχουν τη δυνατότητα να πείσουν την ΠΓΔΜ ότι πράγματι απειλείται η ένταξή της στη Συμμαχία, εάν δεν μετακινηθεί από την πάγια θέση υπέρ της λύσης διπλής ονομασίας. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση «ούτε κλαίει ούτε γελάει».

    Αισιοδοξεί ότι η απειλή του βέτο θα πιάσει τόπο και προληπτικά αποτιμά τις συνέπειες μιας σύγκρουσης με τις ΗΠΑ για τα Σκόπια.

    Ασκηση βέτο ζητεί ο κ. Στ. Παπαθεμελής

    Να ασκήσει τώρα η Ελλάδα το δικαίωμα αρνησικυρίας φράζοντας το δρόμο των Σκοπίων προς το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση ζήτησε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης κ. Στέλιος Παπαθεμελής, κατά τη διάρκεια ομιλίας του χθες στο πλαίσιο του εορτασμού για την επέτειο του Μακεδονικού Αγώνα.

    «Η χώρα μας πρέπει να ασκήσει κάθε μέσο ώστε να διεκδικήσει τα δίκαιά της στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ», ανέφερε ο κ. Παπαθεμελής. «Τώρα είναι, ίσως, η μεγαλύτερη ευκαιρία στη διευθέτηση αυτής της εκκρεμότητας. Η Ελλάς οφείλει να ασκήσει δικαίωμα αρνησικυρίας στην ένταξη της ΠΓΔΜ σε Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ καταγγέλλοντας την ενδιάμεση συμφωνία, που κατά συρροήν και εξακολούθησιν παραβιάζεται από το κράτος των Σκοπίων».



    ΣΠΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

    Ελεύθερος Τύπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Το νησί μου

Άνομοι