Αύριο πετάω, meet me at the Airport


Το αεροπλάνο στην Αφρική έπεσε, συνεπώς έπρεπε να καταλάβετε ότι μέσα στις επόμενες μέρες, πετάω εγώ. Κακό πράγμα βέβαια, αλλά είναι πλέον παρατηρηθέν φαινόμενο λίγο πριν την πτήση μου, να πέφτει ένα αεροπλάνο κάπου στον κόσμο.

Η βαλίτσα είναι μάλλον έτοιμη. Ζακετούλες και πουλοβεράκια για τη δροσούλα, πουκαμισάκια και κοντομάνικα για τη ζέστη. Αυτή τη περίοδο δεν ξέρεις τι να πάρεις μαζί σου..

Αύριο προς το μεσημεράκι, θα πατάω τα τιμημένα χώματα του Ελ. Βενιζέλος. Θα συναντήσω εκεί 2 χρυσά παιδιά μαλαματένια. Θα πιούμε τον καφέ μας και θα κουτσομπολέψουμε δεόντως. Συνεπώς αν δείτε 3 μπακούρια να κυκλοφορούν και να χαχανίζουν, εμείς είμαστε, πείτε μας και "γεια" :)

Ελπίζω να μη ξεχάσω τίποτα πάλι. Το μισώ όταν ξεχνάω πράγματα πίσω. Έστω και ένα ζευγάρι ακουστικά. Είμαι γενικά πολύ control freak με τη βαλίτσα μου, αν και έχω καταφέρει να μη κάνω λίστα με τα πράγματα τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα είχα κανονικότατα xml αρχειάκι που έγραφα τι πήρα τι άφησα και δε συμμαζεύεται.

Τι άλλο; Α! 1η Μαΐου ή έστω 2, το ΣουΚού εκείνο τέλος πάντων θα βρίσκομαι Θεσσαλονίκη εκτός απροόπτου. Σε απρόοπτο, θα ειδοποιηθεί άμεσα το blog. Σε αντίθετη περίπτωση, όποιοι από εσάς βρίσκεστε στη Θεσσαλονίκη και θέλετε να τα πείτε από κοντά με έναν Ανήλικο εικοσιβάλε (έως τριανταπαρά μη σου πω - Παναγιά μου ήμαρτον..), επικοινωνείστε μαζί μου.

Σας φιλώ.

Σχόλια

  1. Κατεβαίνεις ε;;;; Με το καλό ανηλικόπουλο! Δεν θα χαθείς απο την μπλοκόσφαιρα ε;;;; Καλό ταξίδι να έχεις!!!!! :):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Bon voyage doctor! Αναμένω την τακτική ιντερνετική παρουσία σου και εν Ελλάδι, besos!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Το νησί μου

Άνομοι