Η αλήθεια πίσω απ' το ψέμα (THE TRUTH)

Τα τρία ψέματα λοιπόν, βασίζονται σε αλήθειες. Πράγματι έχουν γίνει όλα αυτά στη ζωή μου αλλά με μεγάλες ή μικρές παραλλαγές. Αρκετοί από εσάς πέσατε στην αλήθεια, αν και μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι κανείς δεν επέλεξε την πρώτη επιλογή.

  1. Πράγματι, έχω εμπλακεί σε ατύχημα. Ήμουν στο δημοτικό και οδηγούσε ο παππούς μου. Μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας μου, η γιαγιά μου, η μητέρα μου κι εγώ. Εγώ κρατούσα μια σοκολάτα Υγείας Παυλίδη και λαγοκοιμόμουν. Προφανώς απ' τη σύγκρουση δεν έπιασα πολλά πράγματα. Θυμάμαι όμως ότι όταν απέκτησα πάλι τις αισθήσεις μου ήμουν μόνος στο αμάξι, στο κενό ανάμεσα στα μπροστινά και τα πίσω καθίσματα. Άρχισα να χτυπάω το τζάμι. Ένας κύριος, άγνωστος, μου έκανε σήμα να κατεβάσω το τζάμι και με έβγαλε απ' το παράθυρο. Από εκεί και πέρα τα έχω λίγο χαμένα. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι βρέθηκα στο νοσοκομείο. Ο παππούς μόνο είχε σπάσει κάτι, δε θυμάμαι τι.



  2. Αν και τότε δεν ήξερα, ούτε είχα επαφή με το τι εστί ομοφυλοφιλία, μου χτύπησε ένα καμπανάκι. Πράγματι συνέβη το περιστατικό. Δε νομίζω να έχω να πω κάτι περεταίρω. Χαμένα παιδιά γυμνασιακής αφέλειας ίσως..



  3. Όσοι αναφερθήκατε σ'αυτό μάλλον έχετε καταλάβει πως μπορώ όταν αγαπήσω, ν'αγαπήσω χωρίς φραγμούς και όρια. Βέβαια πρέπει συνήθως η άλλη πλευρά να ανταποκρίνεται κιόλας, αλλά αυτό δεν πολυέχει σημασία, μιας και μόνος είμαι και δεν προβλέπεται κάτι στο άμεσο μέλλον...(σγκρουμφ) Η αγάπη βέβαια μπορεί να είναι και φιλική. Έτσι λοιπόν, καλή ώρα πριν 4 χρόνια, τέτοιες μέρες που βλέπαμε και Euro, ο τότε κολλητός μου βρισκόταν σε μαύρο χάλι κι εγώ, αν και στα πρόθυρα ρήξης μαζί του, είχα την κάθε διάθεση να πάω έστω να του συμπαρασταθώ. Τα υπόλοιπα, είναι απλώς κακή ιστορία.



  4. Μια φορά κι ένα καιρό στην Αγγλία, είχα πράγματι γνωρίσει ένα παιδί ονόματι Daniel. Όντως και πρόσχαρο παιδί ήταν και ταινίες βλέπαμε μαζί στο ειδικό room και γενικά συναναστρεφόμασταν ιδιαίτερα. Αλλά μέχρι εκεί. Αργότερα βέβαια κατάλαβα ότι μάλλον δεν τον έβλεπα μόνο φιλικά τον συγκεκριμένο, αλλά πλέον είχα φύγει απ' το Λονδίνο. Αναρωτιέμαι που να είναι και τι να κάνει κι αυτός..

Όποιοι αγαπητοί με μαντέψατε, τα θερμά μου. Αυτό που απόλαυσα εγώ, ήταν το γεγονός ότι είδα να σχολιάζουν κάποιοι που δεν ήξερα πως με διαβάζουν κι έτσι κι εγώ ανακάλυψα τις δικές τους σελίδες. Να είστε καλά και να θυμάστε ότι ο καθένας μας κρύβει/παραλείπει κάποιες λεπτομέρειες για τον εαυτό του, χωρίς απαραίτητο δόλο, αλλά απλώς γιατί δεν το έχει φέρει ποτέ η κουβέντα.

Καληνύχτα κι όνειρα πολλά..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Το νησί μου

Άνομοι