Τι έκανες στην Πανσέληνο του Ιούλη;

Ή αλλιώς, πως ήταν το ταξίδι μου Ελλάδα - Ιταλία.


Σε ένα μπλοκάκι, κατέγραψα χειρωνακτικώς τα δρώμενα του ταξιδιού, λίγο να να περνάει η ώρα και λίγο για να κάνω πιο "ζωντανή" την περιγραφή. Το κακό ήταν ότι δεν είχα μαζί φωτογραφική αλλά κάτι έγινε τελικά. Ας αρχίσουμε λοιπόν.

18/07/08 Bari

17:00

Μετά από περίπου 4 ώρες χαλαρή οδήγηση, με μία στάση και ταχύτητα περί τα 120 km/h βγήκα απ' την autostrada και ακολούθησα τις πινακίδες για το λιμάνι.

Στη διαδρομή για Bari, μέχρι ένα σημείο, είχε φουλ νταλίκα αλλά από τη στιγμή που τελείωσαν τα βουνά και οι λόφοι και το τοπίο έγινε φλατ, οι νταλίκες ελαττώθηκαν αισθητά, η κίνηση λιγόστεψε και το μαρκαδορί φωσφοριζέ Suzuki μαζί με το picassa που με "συνόδευαν" με το που μπήκα στον αυτοκινητόδρομο, συνέχισαν την πορεία τους.

Μπαίνοντας στο λιμάνι του Bari, έπαθα μια ελαφριά πλάκα, καθότι στο χώρο του λιμανιού έχει ένα δρόμο διπλής λωρίδας σε κάθε κατεύθυνση και στο τέρμα Θεού είναι η αποβάθρα που πάει για Ελλάδα. Κοινώς το λιμάνι είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ.

Τώρα απλώς περιμένω να περάσει η ώρα.

17:22 Bari - Blue Horizon

Ώσπερ βόδι, καθόμουν στα παγκάκια ενώ θα μπορούσα κάλλιστα να επιβιβαστώ. Μπήκα, βρήκα και την αεροπορική μου και... καλό μου ταξίδι. Άι να δούμε.

18:20

Κόσμος εισρέει στο πλοίο. Μαζί τους και κάτι 16-17χρονα Γαλλάκια (ωραίοι οι γάλλοι ρε παιδί.. θα έχουν μέλλον τα μικρά :) ) που, ζωή να'χουν βέβαια, αλλά μου'χουν απλωθεί κατάχαμα ακριβώς πίσω απ' το κάθισμά μου και απ'ότι μπορώ να καταλάβω παίζουν χαρτιά. Και δώστου "γιούπι" Γαλλιστί! Ευτυχώς έχω πάρει ωτοασπίδες!

Δεν ανέβασα το PC απ' τ'αμάξι αν και τελικά στο 1 μέτρο έχω πρίζα. Έτσι σημειώνω στο τεφτέρι. Κλασσικά παραδοσιακά.
[...]
LOL, τώρα τα ορμηνεύει ο, κατά πάσα πιθανότητα καθηγητής(τα Γαλλάκια ντε) λέγοντας κάτι για το έξω κατάστρωμα, την πισίνα και γενικά τα γνωστά για ασφάλεια που μας έλεγαν οι καθηγητές μια φορά κι ένα καιρό.

18:38

Μέχρι στιγμής ομιλούμενες γλώσσες on board: Ελληνικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Αγγλικά(που βρετανοφέρνουν), Ισπανικά, Σουηδικά, Τουρκικά.

18:56

Ενώ εγώ εντρυφώ στον Κρις Θέρμαν και στο βιβλίο του "Τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας", Ιταλός (πάλι παίζει καθηγητής), φωνάζει επανηλλειμένα απ' τα μεγάφωνα τα διάφορα Ιταλά να πάνε να περιδρομιάσουν στο εστιατόριο του πλοίου. Πάλι το σόου Ιταλοί θα το δώσουν!
Παρεμπιπτόντως η μετάφραση του βιβλίου, για κλάματα επιεικώς...

19:39

Πρέπει να ήρθε και το bus που κάνει δρομολόγιο Ελλάδα-Ιταλία και τούμπαλιν διότι βλέπω τίγκα γνωστές Ελληνόφατσες.

Ακούω Podcasts.

19:54
Οι μηχανές άναψαν. Εντάξει, δεν τρίζει τόσο όσο φαντάστηκα απ' τις περιγραφές γνωστών.

20:00
Εντυπωσιακή ακρίβεια. Η ώρα 8 και ο φάρος του λιμανιού κουνιέται. Σαλπάρω!

Public Brain Lab podcast, please boost up your volume!

21:14 (ώρα πλοίου - GR)

Η Αμερικανίδα κόρη από δίπλα με ενημέρωσε ότι έξω είχε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Πράγματι ήταν υπέροχο...! Και ΠΑΛΙ δεν είχα τη φωτογραφική μαζί.. Το επόμενο κινητό είπαμε θα έχει καλή φωτογραφική!

Τώρα φούλαραν οι μηχανές ε, και τρίζει λίγο σαν ένα νταχτιριντί :Ρ)

Παίζει πολύ backpacking across Europe. Το λιμάνι του Bari είναι Interail destination. Backpacking με τον MAC παραμάσχαλα βέβαια :)

21:53

Τα Γαλλάκια παίρνουν οδηγίες για το τι θα φάνε. Η παιδεία στη Γαλλία πρέπει να είναι πολύ avancee..

Μιλάμε για παλαβή ζήτηση οι πρίζες ΞΑΦΝΙΚΑ! Ευτυχώς πρόλαβα να φορτίσω πριν!

23:45

Την έπεσα ελαφρώς και πιάστηκε ο σβέρκος μου. Τώρα έβγαλα το μπουφάν απ' τη τσάντα για να το χρησιμοποιήσω σαν μαξιλάρι. Κατουριέμαι κατιτί και για να βγω πρέπει να πηδήξω έναν θείο αμερικανό που κοιμάται στα "πόδια" των 2 διπλανών θέσεων. Αν δεν χωρούσα από εδώ δίπλα που έχει ένα κενό ΧΑ ΛΑ ΡΑ θα τον σήκωνα! Όχι παίζουμε!

Το γαμώτο; Τώρα δε νυστάζω!

19/07/08 - Ηγουμενίτσα

6 και κάτι

Μέσα στο πλόιο πρέπει να έχει και μέχρι 10 βαθμούς..! ΨΟΦΟΣ!!

Χτύπησα το καφέ μου, το μάφιν μου και η μύτη μου τρέχει σωρηδόν..!
Μπαίνουμε στο λιμάνι!


Από εδώ και πέρα η καταγραφή έγινε από μνήμης καθότι οδηγούσα, αλλά και μέσω hellotxt το οποίο δεν λειτουργεί όπως καταλάβαμε μέσω sms :Ρ



Η Εγνατία ξεκινάει από την έξοδο του λιμανιού της Ηγουμενίτσας. Γέμισα και βενζίνη και ξεκίνησα στις 06.50.

Αν εξαιρέσεις 2 κοματάκια με λίγες στροφούλες, φτάνεις Γιάννενα σαν αστραπή! Εντυπωσιάστηκα! Είχα να την κάνω τη διαδρομή από τότε που ήθελες 2 ώρες! Μετά τα Γιάννενα και αφού ανεβαίνεις το βουνό, τελειώνει η Εγνατία και έχει στροφούλες κλπ μαζί με νταλίκες και κίνηση. Αλλά και πάλι χαλαρά.

8:20

Περπατούσα στο Μέτσοβο. Μιάμιση ώρα Ηγουμενίτσα Μέτσοβο! ΟΥΑΟΥ!
Πήγα να αγοράσω μια τυροπιτούλα στριφτή που την είχα πεθυμήσει τόσα χρόνια που είχα να πάω στο Μέτσοβο, τσουπ μου μπαίνει μπροστά μια θειά... Είπα να μη μαλώσω μιας και ο Κρις Θέρμαν με συμβούλεψε να μη συγχύζομαι όταν τα πράγματα πάνε στραβά.
(Να θυμηθώ να το συζητήσω το βιβλίο με τη Διαλεκτή)

8:50

Φεύγω από Μέτσοβο. Αφού περνάω τη ράχη της Κατάρας(μεγάλη ευλογία που την γλιτώνουμε πλέον) παίρνω το δρόμο για Γρεβενά. Γύρω στα 50 λεπτά η απόσταση με καλό οδόστρωμα, πλατύ και νορμάλ στροφές. Προσοχή υπάρχει μια λακούβα περίεργη που δε φαίνεται μετά από κάτι μποστάνια που είναι επικίνδυνη.

Με το που μπήκα Εγνατία... βαρέθηκα! Πολύ μονότονη! Μια ισιάδα!

Αυτό με την Εγνατία πάντως να το κοιτάξουμε.. Είναι σαν να έχουν έρθει Αρειανοί, την κατασκεύασαν κι έφυγαν! Ούτε χιλιομετρικές αποστάσεις, ούτε ενδείξεις σε ποιο χιλιόμετρο βρίσκεσαι, ούτε αρίθμηση στις γέφυρες και γενικά ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο να δώσεις στην οδική βοήθεια για να σε βρει..

Να μην αναφέρω ανεφοδιασμούς κλπ. Αν δεν έχεις βενζίνη, την έκατσες.

Στα Γιάννενα ήδη κατασκευάζονται ήδη διόδια ενώ μετά τη Κοζάνη αν θυμάμαι καλά είναι ήδη έτοιμα.

11:15 Θεσσαλονίκη - Λεωφόρος Νίκης

Έχω τον αδερφό στο bluetooth να με καθοδηγεί διότι δεν έχω ξαναοδηγήσει εντός πόλης και το να θυμάμαι δρομολόγια λεωφορείων δεν βοηθούσε :Ρ




Μέχρι τις 15:50 που έφυγα, πήγα είδα τον αδερφό, χαλάρωσα, έφαγα στο Cosmos, είδε το ματάκι μου κάτι ΚΟΥΚΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ και γενικά πέρασα καλά. Μάλλον στο γυρισμό θα μείνω καμιά μέρα να τη φχαριστηθώ.

18:50 Αλεξανδρούπολη

Χιλιομετρικές αποστάσεις

Σπίτι μου Bari >>> 378 km
Ηγουμενίτσα Θεσσαλονίκη >>> 313 km

Θεσσαλονίκη Αλεξανδρούπολη >>> 308 km


Εμπειρία ανεκτίμητη.

Συμπέρασμα: I LOVE DRIVING!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Άνομοι

Το νησί μου