#griots Οι άθλιοι


'Εχεις έναν σκύλο. Ο σκύλος πάει να φάει κι εσύ του τραβάς το κόκκαλο. Γρυλίζει. Ο σκύλος πάει να περπατήσει και τον δέρνεις. Γρυλίζει. Ο σκύλος πάει να γαβγίσει κι εσύ τον δέρνεις. 'Οταν θα πας να τον χαϊδέψεις, θα σε δαγκώσει!

Τα δεδομένα:
Ζαρντινιέρα. Πράσινα παπούτσια. Συνταξιούχοι. Φοιτητές. Εργαζόμενοι. Νέοι. Γέροι.

Η ατιμωρησία βασιλεύει παντού.

Δολοφονία...

Καταστροφές σε περιουσίες.


Πρέπει να έχεις IQ φρυγανιάς για να μην μπορείς να δεις τους συσχετισμούς και τι οδηγεί σε τι.


Αυτή τη στιγμή, όπως και σε άλλες στιγμές κρίσης που το κράτος στάθηκε αναποτελεσματικό, η αστυνομία ΔΕΝ κάνει τίποτα. Δηλαδή κάνει τη δουλειά της... Αφήνει να καούν τα πάντα ώστε να στραφεί η κοινή γνώμη στις καταστροφές και όχι στη δολοφονία.

Αυτή τη στιγμή οι "αντιεξουσιαστές-αναρχικοί-αποβράσματα-..." τάσσονται και λειτουργούν υπέρ της κυβέρνησης και της καλά οργανωμένης χειραγώγησης της κοινής γνώμης.



Ευθύνες έχουμε ΌΛΟΙ. Εμείς που δεν μιλήσαμε όταν γινόταν λόγος για τη ζαρντινιέρα! Οι καταστηματάρχες που δεν εξεγέρθηκαν όταν μάζευαν συνταξιούχους μπροστά απ' τα μάτια τους! 'Ολοι μας! Αυτά πληρώνουμε με το θάνατο του παιδιού!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Το νησί μου

Άνομοι