Αγάπη είναι
να ξυπνάς για νερό και να έρχεται να δει αν έπαθες τίποτα
Ο Δρόμος (2005)
Ελληνική road movie. Ιστορίες παράλληλες αλλά και μπλεγμένες. Ταλαντούχοι, όχι μόνο οι πρωταγωνιστές αλλά και ολόκληρο το επιτελείο. Μια ταινία που μπορεί να μην έχει άρτια σκηνοθεσία, αλλά που με την αφήγησή της ίσως αγγίξει τον καθένα. Υπόθεση: Δυο γυναίκες, για διαφορετικό λόγο η καθεμιά θέλουν να φύγουν απ' το Διδυμότειχο. Ξεκινούν ένα ταξίδι στην Ελληνική επαρχία, αλλά στο δρόμο θα παρεκκλίνουν όμως, βρίσκοντας μπροστά τους, άλλους, καθημερινούς χαρακτήρες, με όνειρα, φιλοδοξίες, τάσεις φυγής, φόβους και αδιέξοδα. Στο τέλος, ο καθένας, θα φτάσει στη δική του Ιθάκη και οι δυο ηρωίδες μας, θα χωρίσουν για πάντα. Αξιολόγηση: Η ταινία είναι μια απεικόνιση της Ελληνικής κοινωνίας, θα έλεγα μια σκοπιά της, μακριά απ' τα φώτα της πόλης, μακριά απ' το γνωστό άστυ, προσεγγίζοντας αξίες όπως η ανθρωπιά και το όνειρο, που μπορεί να αργήσει να πραγματοποιηθεί, αλλά ορισμένες φορές μπορεί να μείνει για πάντα όνειρο. Άνθρωποι παγιδευμένοι σε καταστάσεις και γεγονότα, στα οποία δεν έ
Υπερβολικό αλλά στην τελική αυτό είναι αγάπη !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ναι..
@Ελευθερία
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπερβολικό ίσως.
Αλλά η ιστορία έχει ως εξής.
Κάποτε,στη Βαρκελώνη,είχαμε φάει σαν τα ζώα-πρωτότυπο- και ξύπνησα τη νύχτα με ξινίλες.Οπότε και είχε ξυπνήσει κι αυτός και μου έκανε τσάγια και ιστορίες.
Χθες,στην επέτειο,επίσης ψιλοχοντροφάγαμε.Οπότε και ξύπνησα εγώ γιατί διψούσα,αυτός άκουσε και πιθανώς ανησύχησε μήπως έγινε το ίδιο.
Τι γλυκό... Να τον προσέχεις, όπως σε προσέχει κι εκείνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπέρασμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην ξυπνάνε και οι δύο (σαν βρυκόλακες), ο Ανήλικός του θα πρέπει να τρώει ελαφρά! :p