Βυθός

Το μαζί ήταν ταξίδι

με ξεναγό ψυχές.

Στον κυκεώνα των ονείρων μας 

λήθη υποσχόταν.

Αξιοθέατο της μιας στιγμής.

Στην επιφάνεια της θάλασσας

εκεί που πλήθος οι αμέτοχες αγάπες πλέουν

το μονοπλάνο έπεσε.

Κρημνίστηκε στεντόρια.

Μες τους αφρούς ο κινητήρας πνίγηκε. 

Σαν τον λυγμό τα βράδια του Σαββάτου.

Ωκεανός απέραντος.

Οι επιλογές περίσσιες. Σεσηπές.

Η αερογραμμή του "μόνος" αναχώρησε.

Προορισμός, το σύμπαν.

Το παράλληλο. Το ανύπαρκτο και το ιδεατό.

Ταυτότητα δεν είχες. 

Μεταχειρίζοντας τα "όχι" και τα "ναι"

πιλότος νόμισες πως ήσουν.

Και το ατύχημα, δυστύχημα. 

Σωτήρες σε σεντόνια ξένα.

Δεν θα σ' αντέξουν, θα σχιστούν.

Σαν την καρδιά μου.

Τη λέμβο περιμένω, 

ψάχνοντας στο βυθό.

Θα πεθάνω 

με τ' όνομά σου δαγκωμένο στα χείλη μου.