Αστερόσκονη


Είμαι τόσο μουδιασμένος.
Και τι είναι ο θάνατος; Επιστροφή στην ύλη;
Δεν υπήρξες παρά μόνο στη μνήμη των άλλων.
Τι αφήνεις πίσω; Εσένα, όχι. Αφήνεις έργο;
Αναμνήσεις αφήνεις.
Λέξεις και φράσεις.
Γεύσεις και μυρωδιές.
Αγάπη.
Κι όσο πιο ζωντανός και δυνατός ήσουν στη ζωή,
τόσο πιο δυνατές και ανεξίτηλες οι αναμνήσεις.
Και πώς ζει κανείς με αυτές; Μαθαίνει;
Κι αν μάθει τι;
Η μοναξιά, ζωντανός θάνατος είναι.


Στην καλύτερη γιαγιά του κόσμου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Το νησί μου

Άνομοι