Χιόνι, Πολέντα και Απεριτίφ

Με το που άνοιξα τις κουρτίνες σήμερα αντίκρισα το συγκεκριμένο θέαμα. Το χιόνι είχε ρίξει την τέντα στο βάθος αριστερά. Δεν με πτόησε όμως. Είδα το "The Queen", το οποίο μου άρεσε ιδιαιτέρως θα έλεγα, με την ερμηνεία της Helen Mirren, η οποία εμφανίζει όλο το Βρετανικό φλεύγμα και την πρωτοκολαρχία της βασιλικής οικογένειας της Μεγάλης Βρετανίας με τον χυμό μου. Αφού πήγα και στη γειτόνισσα για κανένα τέταρτο, γύρισα σπίτι και άρχισα να διαβάζω. Παραγωγικότατο το διάβασμα σήμερα θα έλεγα. Το μεσημέρι, ριμαδοέφαγα βλέποντας το καινούριο επεισόδιο Singles και είπα να πάω στη βιβλιοθήκη για διάβασμα. Λίγο πριν φύγω, η ιδιοκτήτρια του διπλανού διαμερίσματος, την οποία βοήθησα κατά ένα περίεργο τρόπο να ηρεμήσει, με μια περιπέτεια που εκτυλίχθηκε τις τελευταίες ημέρες, έφερε ένα πιάτο πολέντα νοστιμότατο, ζεστό, πασπαλισμένο με παρμεζάνα, με κομματάκια λουκάνικο από πάνω(τα οποία λείπουν στη φωτογραφία καθότι εφαγώθησαν).




Πήγα λοιπόν στη βιβλιοθήκη, διάβασα καλά καλά, ήπια 1-2 καφέδες με φίλους, μίλησα με μάνα και γιαγιά στο τηλέφωνο και αφού τελειώσαμε όλοι το διάβασμα πήγαμε για απεριτίφ σε ένα μαγαζί.

Στην Ιταλία το τελετουργικό έχει ως εξής. Κατά τις 8, τα μπαρ-καφετέριες, βγάζουν διάφορα κρύα και ζεστά πιάτα πάνω στον πάγκο τους, πηγαίνεις εσύ, παίρνεις ένα ποτό, κρασί, κάποιο μη αλκοολούχο κλπ. και τρως τον αγλέορα. Έτσι κι εμείς ήπιαμε (2 ποτήρια κρασί παρακαλώ ο ανήλικος, που με το πρώτο ζαλίζεται), φάγαμε απεριόριστα και ωσάν τις ακρίδες και γενικά ήταν υπέροχα.

Στο καπάκι, ξαναμπήκα στο κάμπριο, τον ιδιοκτήτη του οποίου έχω συμπαθήσει ιδιαιτέρως καθότι έχει το αυτούσιο Θεσσαλονικιό στυλάκι που πάντα μου άρεσε. Είναι το στυλ για παρέα. Μου έκανε κάτι πεταξοκωλιές με το αμάξι, στις οποίες ώ του παραδόξου θαύματος, δεν αγχώθηκα ουδόλως και εν τέλει καταλήξαμε στο σπίτι των κοριτσιών (RRD) όπου και αρχίσαμε να μιλάμε να μιλάμε και τελειωμό δεν είχαμε.

Ρεζουμέ; Έφυγα 2 το μεσημέρι και γύρισα 1 το βράδυ. Ε.. μια κούραση την έχω.. Θα καθίσω εγώ τώρα να συγχυστώ που ο Γιώργος μου μιλάει απότομα και δεν έχει τρόπους; Όχι βέβαια. Να είναι καλά(αυτήν την έκφραση θα την ακούσετε στο επόμενο επεισόδιο και θα καταλάβετε τη χρήση της).

Από τη χιονισμένη Ιταλία

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Το νησί μου

Άνομοι