Το αυτοκίνητο έστριψε μπροστά στην είσοδο με τον εξηντάχρονο φρουρό. Ο κίτρινος φάρος πάνω απ' την καγκελόπορτα άρχισε να αναβοσβήνει και ο πατέρας χαιρέτησε τυπικά τον Γκουίντο, που φρουρούσε την πύλη του οικισμού για πάνω από τριάντα χρόνια και που μονίμως απέπνεε μια μυρωδιά ουίσκι. Το αυτοκίνητο σύρθηκε για ακόμα εκατό περίπου μέτρα, φορτωμένο με την πραμάτεια του καλοκαιριού. Είχαν φροντίσει πριν την άφιξή τους στην Terracina να περάσουν από τα κοντινά μαγαζιά, για να αγοράσουν τα απαραίτητα εφόδια. Τρόφιμα κυρίως, ζυμαρικά, σάλτσες, λίγο κρέας, μοτσαρέλες και κάποια βασικά λαχανικά. Το σπίτι ήταν κλειστό απ' το προηγούμενο καλοκαίρι, αλλά μερικά βασικά πράγματα τα διέθετε. Το αυτοκίνητο είχε γονατίσει βέβαια και από το βάρος διάφορων ειδών κήπου και εξοχής, αγορασμένα με θρησκευτική ευλάβεια και άκρατη αναποφασιστικότητα λίγες εβδομάδες πριν. Δεμένα όλα με σχοινιά πάνω, στη σχάρα του αυτοκινήτου, τους έκανε να φαίνονται ότι μετακομίζουν, όχι ότι πήγαιναν στο σπίτι της γι