Ανήλικος

Εσείς απλώς δείτε το. Στους άλλους απλώς τρίψτε το...στη μούρη! Discovered on Ethan

Το 13ο επεισόδιο του Anilipod είναι online! Ακούστε το στο http://anilipod.blogspot.com .

Αν και χρωστάω ένα παιχνίδι στη Lina , απαντάω άμεσα στην πρόσκληση του profusion . Δεν τα συνηθίζω, αλλά μερικά είναι πράγματι ελκυστικά. Σαν θέματα Έκθεσης χωρίς κριτή και μορφολογία.. Ερώτηση σε φιλόσοφο: 2 ή 1; Ερώτηση σε έναν παλιό έρωτα: Όταν σκέφτεσαι το παρελθόν, υπάρχω κάπου; Ερώτηση σε ένα μέντιουμ: Θα ήθελες να ξέρεις το δικό σου μέλλον; Ερώτηση σε ένα παιδί: Γιατί βιάζεσαι τόσο πολύ να μεγαλώσεις; Ερώτηση στον καθρέφτη: Μου ορκίζεσαι ότι τουλάχιστον εσύ, λες την αλήθεια; Μερσί για την πρόσκληση. Ανταποδίδω σε Lina , MAD , tovene592 αλλά και σε όποιον άλλον επιθυμεί να μοιραστεί σκέψεις.

Ο νικητής είναι προφανής. Καλύτερο σενάριο, δουλεμένοι χαρακτήρες, αληθοφάνεια στη πλοκή (δίνω πολύ σημασία στην αληθοφάνεια), ωραία φωτογραφία, σκηνικά που ταιριάζουν με το χρώμα της σειράς. Το Γ4 ξεκινά σαν μια νεανική σειρά, με πολλούς χαρακτήρες, που υποτίθεται έχουν μια προϊστορία, πέρασαν τα βαριόμοιρα τα χίλια μύρια, αλλά ουσιαστικά, είναι τόσο κλεφτές οι ματιές στον καθένα ώστε να μην μπορεί να αναπτυχθεί πλήρως κάποιο χαρακτηριστικό. Η "μόνιμη μελαγχολία" εννοείται αλλά δεν διακρίνεται. Σφιχτές ατάκες και πρόχειροι καβγάδες προσπαθούν να τονώσουν χαρακτήρες, χωρίς όμως να προσδίδουν κάτι το ιδιαίτερο. Τα άγρια παιδιά (όχι δεν το λέω για τον Νικόλα Αγγελή που είναι ζουζούνι :)) έχουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο πρώτο επεισόδιο ασχολήθηκε εξολοκλήρου με τον Πέτρο. Τον γνωρίσαμε μέσα από την αποκάλυψη ότι είναι υιοθετημένος. Γνωρίσαμε το νεύρο του, τον ενθουσιασμό του, τη φιλία του και τη δικαιοσύνη του. Ταυτόχρονα πήραμε πρόχειρες πληροφορίες για τους άλλους χαρακτήρ

Διαβάστε ΠΩΣ να ακούτε podcasts, στο blog του Γκρινιάρη ! Επιφυλάσσομαι κι εγώ για οδηγό στο podproducer, ό,τι ξέρω δηλαδή. Τα παραπάνω οι...ειδικοί ;)

Θεωρήθηκε αποτυχία στην Ιταλία. Ο Franchi, με την πρώτη του ταινία La Spettatrice , καλωσορίστηκε από το κοινό και εντυπωσίασε. Την πρώτη ταινία δεν την έχω δει και πιθανώς καλύτερα. Υπόθεση: Ένας άνδρας μαθαίνει πως είναι στείρος, ενώ ήδη βρίσκεται σε ένα οικονομικό αδιέξοδο. Χρωστάει χρήματα και ο τοκιστής του δεν του δίνει πολλά περιθώρια. Η γυναίκα του, αδύναμη να τον βοηθήσει, απλώς τον βλέπει να πέφτει ολοένα και βαθύτερα σε κατάθλιψη. Ο γιος του τοκιστή, περίεργος και πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας, βρίσκεται στο δικό του καταθλιπτικό σύμπαν. Ακολουθεί και καταδιώκει τον πρωταγωνιστή εισβάλλοντας στη ζωή του. Αξιολόγηση: Η ταινία δεν απευθύνεται σε ευρύ κοινό. Είναι ιδιαίτερη, με ωμές σκηνές σεξ, για τις οποίες κατηγορήθηκε. Κριτική ασκήθηκε και για το μοντάζ και τον ήχο της ταινίας. Στιγμές έντασης και απότομες αλλαγές της σκηνής προσδίδουν μια περαιτέρω ένταση. Παρόλ' αυτά τα δύο τελευταία μου άρεσαν γιατί τα βρήκα ιδιαίτερα και ατμοσφαιρικά, σε μια ταινία που βλέπει από διά

Το 12ο επεισόδιο του Anilipod είναι κοντά σας. Χιουμοράκι, σειρές και άλλα σε ένα ημίωρο με όμορφη μουσική. Ακούστε το στο http://anilipod.blogspot.com .

Ο φίλος με τη φίλη. Ο φίλος με το φίλο. Η φίλη με το φίλο. Δυο φίλοι. Δυο εραστές. Τα ζάρια της παρτίδας είναι πάντα δύο. Το χέρι που τα ρίχνει, ο εαυτός μας. Τι σημαίνει έρωτας; Τι φιλία και τι ανθρώπινη σχέση; Που χάνονται και που βρίσκονται και πάλι δυο άνθρωποι που μιλούν την ίδια γλώσσα, σε άλλη συχνότητα; Πότε πονάς περισσότερο; Όταν δίνεσαι ολοκληρωτικά ή όταν έχεις τη ζωή σου εικονοστάσι, λατρεύοντας έναν άγνωστο Θεό, που εσύ έχεις κατονομάσει ευτυχία; Αδύνατον να απαντηθεί έστω και ένα από τα παραπάνω. Οι καταστάσεις, αυτές οι απροσδιόριστες και ασυνάρτητες καταστάσεις, οδηγούν τα βήματα και τις αντιδράσεις μας σε άγνωστα μονοπάτια. Σε διαδρόμους ξενοδοχείων, με επώνυμα δωμάτια. Από 'δώ, ο πόνος . Χρώματα γήινα. Μουντά. Θυμίζουν αίμα και λάσπη με δάκρυα δουλεμένα. Τα παραθυρόφυλλα κλειστά. Κι ο φωτοδότης ήλιος, παλεύει με το ύφασμα της κουρτίνας, να αγγίξει τον ακίνητο και πυκνό αέρα του δωματίου. Στ'αριστερά σας η θλίψη . Κρύα. Χωρίς θέρμανση. Με γυάλινες βεράντες και

Οι εικόνες είναι από τη Villa Borghese στη Ρώμη. Μια όμορφη και ζεστή ημέρα, Φθινοπώρου. Όταν η φύση χάνεται. Παρέρχεται. Φθίνει. Ακολουθώντας τη μοιραία ανάγκη για θάνατο και αναγέννηση. Μια αναγέννηση που όλοι προσμένουμε...

Μέχρι στιγμής οι εντυπώσεις από τις νέες σειρές είναι μετρίως θετικές. Αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι ότι έχει πέσει τρελή ανανέωση σε casting γενικά. Και σε αντίθεση με την περσινή σεζόν, ερμηνευτικά το επίπεδο ανεβαίνει. Σήμερα θα πω λίγα πράγματα για τα Άγρια Παιδιά: ( διαβάζουμε στο site του Mega ) Οι πραγματικές ιστορίες γράφονται στο δρόμο Ποια είναι τα άγρια παιδιά της πόλης; Νέα αγόρια με σκισμένα τζιν και κουκούλες. Ο Πέτρος, ο Νίκος και ο Σπάικ, είναι εδώ για να μας πουν τις ιστορίες τους. Στα 22 του ο Πέτρος ανακαλύπτει ότι είναι υιοθετημένος. Ο υπερκινητικός Νίκος μονίμως τσακίζεται πάνω σε κάποια φιγούρα, αλλά πάντα βλέπει την αστεία πλευρά της ζωής. Οι ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις του εγκεφαλικού Σπάικ, κάνουν τους άλλους να του ρίχνουν λοξές ματιές, παρόλο που συχνά πέφτει μέσα. Την παρέα συμπληρώνει ο Χρήστος, ο απόλυτος computer wizard, που βρέθηκε στα 22 του καθηλωμένος σε καροτσάκι. Η παρέα γυρίζει την πόλη, θα συναντήσει ανθρώπους περίεργους, με ιστορίες παράξενες α

Σήμερα λοιπόν ξεκίνησαν κι επισήμως οι Ελληνικές τηλεοπτικές σειρές των αγαπημένων(!) μας καναλιών. Ξεκίνησε και το Ράδιο Αρβύλα jim_hellas, υπόψιν :) Έκανα λοιπόν ένα αρχείο στα google docs , ώστε να αρχειοθετώ εκεί τι βλέπω και τι όχι, μιας και κανείς μας δεν προλαβαίνει να βλέπει όλα τα επεισόδια μόλις βγουν, άλλοι ξεχνάνε κι άλλοι αμελούν και παίρνουν απουσία! Βέβαια, δεν θα παρακολουθώ και όλες τις σειρές. Έχουμε και δουλειές να κάνουμε. Η διαδικασία γίνεται χειρωνακτικά, συνεπώς επιτρέψτε και κάποιες σχετικές καθυστερήσεις. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο όμως η λίστα θα ανανεώνεται εμπεριστατωμένα! Γενικά την πρώτη εβδομάδα βλέπω σχεδόν τα πάντα κι αν μου αρέσουν συνεχίζουν. Στην πορεία φθίνουν και στο τέλος μένει μόνο η αφρόκρεμα προφανώς. Δεν βλέπουμε ό,τι κι ό,τι. Έτσι έχω σημειώσει στο κάτω μέρος του αρχείου έναν οδηγό με τα χρώματα που χρησιμοποιώ ώστε να ξέρετε αν βγήκε επεισόδιο κάθε εβδομάδα. Σημειώνω και αν το είδα ή όχι, αλλά αυτό είναι για προσωπική χρήση, χεστήκατε με το συμ

Το "σ' αγαπώ" είναι μία λέξη. Δεν χωρίζεται σε "σε" και "αγαπώ". Είναι μια αυτούσια λέξη, στεντόρια και ηχηρή, δυνατή και πονεμένη, βαριά και γλυκιά που χρησιμοποιείται σε διάφορες περιπτώσεις. Μητρικά: Σ' αγαπώ. Για το παιδί μου θα έκανα τα πάντα. Πατρικά: Σ' αγαπώ. Αδερφικά: Έλα ρε, σ' αγαπώ, μη κοιτάς που πλακωνόμαστε. Φιλικά: Σ' αγαπώ πολύ πολύ πολύ. Ερωτικά: Σ' αγαπώ απ' τη πρώτη φορά που είδα στο χαμόγελό σου τα όνειρά μου. Ποιητικά: Γιατί σ' αγαπώ και σ' αγαπώ (Ελύτης) Αδιάφορα: Κι εκεί που βλέπαμε ντέρμπι Τσέλσι Μάντσεστερ, μου πετάει ένα σ' αγαπώ για να χάσω το γκολ! Κατάλαβες;! Καταχρηστικά: Εγώ για σένα ζω, για σένα αναπνέω. Από χθες που σε είδα για πρώτη φορά μόνο σ' αγαπώ θέλω να λέω! Θέλω να χτίσουμε σπίτι μαζί να μπούμε μέσα και να βγαίνουμε μόνο για να μαζεύουμε τα ραπανάκια απ' τον κήπο. Εν είδει βρισιάς: Σ' αγαπώ ρε! Σ' αγαπώ! Θες τίποτα;! Δυστυχώς στην οικογένειά μου το σ' αγαπώ

Μπορείτε να το ακούσετε στο http://anilipod.blogspot.com . Αλλάξτε τα feed σας! Δεν θα διπλοποστάρω συνέχεια! :P Και μη ξεχνάτε, σας αγαπώ :)