Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2009

ΕΥ-ΠΟ

Εικόνα
Σήμερα πρέπει να κάνω τις βαλίτσες μου για να πάω για μερικές μέρες στην Ελλάδα. Ακόμη δεν έχω κάνει τίποτα. Ακόμη και τη σημερινή μέρα την έχω οργανώσει με βάση το που θα βγω... Δεν με ενδιαφέρουν ούτε βαλίτσες, ούτε ετοιμασίες, ούτε τι θα ξεχάσω. Ποιόν, εμένα που αν δεν έλεγχα 4 φορές το κάθε τι, δεν έκλεινα την πόρτα πίσω μου. Χθες βράδυ ήμουν έξω για φαγητό με κόσμο. Ήταν κι αυτός στο τραπέζι. Χαμογελαστός, απλός, γλυκός, με τη σπιρτάδα του μυαλού του να γυαλίζει στα σκούρα μάτια του. Εκεί που τρώγαμε και μιλούσαμε όλοι μαζί, συνειδητοποίησα κάτι πολύ σημαντικό. Κάτι που δεν είχα ξανανιώσει και που είναι τόσο ευγενές και γλυκό που μπορεί από μόνο του να συγκλονίσει. Όλοι μας έχουμε λίγο πολύ βρεθεί σε άγνωστες παρέες. Που ίσως να γνωρίζουμε ένα-δύο άτομα. Εκεί λοιπόν έχουμε την τάση να πλησιάζουμε και να συνομιλούμε με άτομα που είτε μας φαίνονται οικεία, είτε μας φαίνονται ελκυστικά, είτε απλά εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Πολύ πιθανό δε να τα φλερτάρουμε κιόλας, έστω και ασυ

Τράπεζα Πειραιώς και Twitter

Εικόνα
Μπορεί να πέρασα μεγάλο άγχος πέρσι τέτοιες μέρες περίπου με την Πειραιώς με τρελή αναμονή γύρω στο τρίμηνο τελικά για να επιστραφούν τα χρήματα, αλλά πρέπει να τους αναγνωρίσω πως σε θέματα τεχνολογίας είναι πολύ μπροστά. Χθες χρειάστηκε να μπω στην ηλεκτρονική υπηρεσία Winbank της Τράπεζας Πειραιώς και ανακάλυψα πως είχαν κάνει αναβάθμιση στη σελίδα τους. Πλέον είναι προσβάσιμη μέχρι και από i-phone (για τους εντελώς πορωμένους). Αλλά δεν ήταν αυτό που μου προκάλεσε την έκπληξη. Κάνοντας κανονικά log-in, στο τρίτο κλικ, και συγκεκριμένα όταν προσπαθούσα να αντλήσω πληροφορίες από το σύστημά τους για τον λογαριασμό μου πχ. με πετούσε εκτός συστήματος και πάλι στην αρχική σελίδα για log-in. Εκεί ήταν που παρατήρησα το κουμπάκι για να κάνω follow στο twitter . Όπως και αντίστοιχο κομβίον για τον λογαριασμό τους στο youtube. Τους έκανα λοιπόν follow και εξέθεσα το πρόβλημα. Μέσα σε 3 λεπτά, είχαν απαντήσει και το είχαν λύσει κιόλας! Βέβαια, λογικό είναι πως όταν με το καλό αποκτήσουν πο

Μ' ακούς;

Όσοι με γνωρίσατε μέσα από αυτή τη σελίδα, θα έχετε καταλάβει ότι δεν μου λείπει η ευχέρεια να εκφράζομαι με το γραπτό λόγο. Θα πρέπει να ξέρετε πως δεν συμβαίνει το ίδιο με τον προφορικό. Ίσως περνάω την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής μου σε προσωπικό επίπεδο. Αυτή η φάση ξεκίνησε αργά. Χωρίς ενθουσιασμούς. Χωρίς επιπολαιότητες. Γεμάτο με στιγμές που δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. Ή καλύτερα, γεμάτο με στιγμές που έβλεπα τον καλύτερο εαυτό μου να βγαίνει προς τα έξω. Όλα χάρη σ'αυτόν... Μερικές φορές είναι εύκολο να παρεξηγήσεις τις λέξεις και τα συναισθήματα που νιώθεις. Ιδίως πριν καταλάβεις την ιερότητα, την πληρότητα και το δέος που εμπεριέχουν. Δεν είμαι σίγουρος αν ο έρωτας και η αγάπη είναι διακριτά. Δεν ξέρω αν η αγάπη μπορεί να διαρκέσει με τον καιρό, χωρίς τον έρωτα. Δεν διανοούμαι πως μπορεί να υπάρξει έρωτας χωρίς αγάπη...πλέον. Κάπου είχα διαβάσει πως τα δάκρυα είναι τα συναισθήματα που μας πνίγουν και δεν μπορούμε πια να εκφράσουμε με λέξεις. Απόψε λοιπόν, αγάπη είν

Παραμύθι - Ορφέας Περίδης

Παραμύθι-Ορφέας Περίδης Στίχοι: Ορφέας Περίδης Μουσική: Ορφέας Περίδης Πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης Τον ήλιο το φεγγάρι τη θάλασσα ρωτάω μην την είδαν αντάμωσαν κι ο ήλιος μου απαντάει απ' το βουνό θα φέξω όλο τον κόσμο και θα τη βρω Μου λέει το φεγγάρι και μου γελά στης μάνας της κοιμάται την αγκαλιά εγώ θα την ξυπνήσω όταν τη δω εμένανε μ' ακούει σαν της μιλώ Κι η θάλασσα μου λέει απ' τα βάθη της εσύ θα 'σαι για πάντα η αγάπη της τα κύματα θα στείλω του ωκεανού να παν να της δροσίσουν καρδιά και νου Κι η θάλασσα μου λέει απ' τα βάθη της εσύ θα 'σαι για πάντα η αγάπη της εγώ όλα τα ενώνω να σε χαρώ τα δυο τα κάνω ένα γη κι ουρανό

Σικελία - Στη σκιά της Αίτνας

Εικόνα
Η Αίτνα κάπνιζε κι εγώ πατούσα στην Σικελία για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ένα ταξίδι το οποίο περιελάμβανε πολλαπλά όνειρα ζωής. Ένα ταξίδι ανεπανάληπτο. Ένα ταξίδι που θα θυμάμαι για πάντα, ό,τι κι αν συμβεί. Στο αεροδρόμιο ήρθε να μας παραλάβει ο Καρμέλο. Με τον Καρμέλο "γνωριζόμαστε" εδώ και 10 χρόνια, χωρίς ουσιαστικά να έχουμε βρεθεί ποτέ από κοντά. Ήταν ο πρώτος Ιταλόφωνος (και έχει σημασία ο όρος) με τον οποίο μίλησα όταν άρχισα να μαθαίνω Ιταλικά για να έρθω στας Ιταλίας κι εγώ αποτέλεσα το Ελληνόφωνο μέρος της γνωριμίας ώστε να τεστάρει τις ικανότητές του στα Ελληνικά. Αφού αφήσαμε τα πράγματά μας στο σπίτι του, φύγαμε απ' ευθείας για το Ηφαίστειο. Η διαδρομή στην αρχή δεν προμήνυε αυτό που θα αντικρίζαμε. Οι δρόμοι της Catania χαοτικοί, πολύβουοι, αγχωτικοί για μια πόλη 300.000 κατοίκων και τίγκα στην κόρνα. Βγαίνοντας από την πόλη το καταπράσινο τοπίο στους πρόποδες της Αίτνας άρχισε να δίνει σιγά σιγά τη θέση του σε κατάμαυρα μαγματικά πετρώματα, υπολείμματα πρό