ΕΥ-ΠΟ
Σήμερα πρέπει να κάνω τις βαλίτσες μου για να πάω για μερικές μέρες στην Ελλάδα. Ακόμη δεν έχω κάνει τίποτα. Ακόμη και τη σημερινή μέρα την έχω οργανώσει με βάση το που θα βγω... Δεν με ενδιαφέρουν ούτε βαλίτσες, ούτε ετοιμασίες, ούτε τι θα ξεχάσω. Ποιόν, εμένα που αν δεν έλεγχα 4 φορές το κάθε τι, δεν έκλεινα την πόρτα πίσω μου.
Χθες βράδυ ήμουν έξω για φαγητό με κόσμο. Ήταν κι αυτός στο τραπέζι. Χαμογελαστός, απλός, γλυκός, με τη σπιρτάδα του μυαλού του να γυαλίζει στα σκούρα μάτια του. Εκεί που τρώγαμε και μιλούσαμε όλοι μαζί, συνειδητοποίησα κάτι πολύ σημαντικό. Κάτι που δεν είχα ξανανιώσει και που είναι τόσο ευγενές και γλυκό που μπορεί από μόνο του να συγκλονίσει.
Όλοι μας έχουμε λίγο πολύ βρεθεί σε άγνωστες παρέες. Που ίσως να γνωρίζουμε ένα-δύο άτομα. Εκεί λοιπόν έχουμε την τάση να πλησιάζουμε και να συνομιλούμε με άτομα που είτε μας φαίνονται οικεία, είτε μας φαίνονται ελκυστικά, είτε απλά εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Πολύ πιθανό δε να τα φλερτάρουμε κιόλας, έστω και ασυνείδητα στην αρχή. Μια απλή κοινωνική συμπεριφορά με λίγα λόγια.
Χθες βράδυ λοιπόν, σε μια έκλαμψη του μυαλού ανάμεσα στις ρετσίνες και τα γέλια, θες επειδή φεύγω και δεν θα τον δω για περίπου ένα μήνα, θες επειδή ήμουν λίγο πιωμένος, θες επειδή απλώς μετά από έξι μήνες σχέση, νοιώθω ακόμα ερωτευμένος, κατάλαβα πως ακόμη και σε μια μεγάλη παρέα, ακόμη κι αν δεν τον ήξερα, ακόμη κι αν βρισκόμουν στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, το βλέμμα μου σ' αυτόν θα πήγαινε. Τα αυτιά μου θα τεντώνονταν για ν' ακούσουν τι έλεγε. Η σκέψη μου θα ήταν στο πως θα τον γνωρίσω καλύτερα.
Το χαμόγελό του, τα μάτια του, το χιούμορ του, ο τρόπος που κινείται, αυτά που μπορείς να δεις σε μια απλή κοινωνική συνάντηση, θα με συνέπαιρναν και πάλι. Και πάλι θα ήθελα να τον γνωρίσω από την αρχή. Να μάθω για τη δύναμή του, να μάθω για το βάθος της ψυχής του, να μάθω για τις ανησυχίες του, να μάθω για τα όνειρά του.
Χθες βράδυ ήμουν έξω για φαγητό με κόσμο. Ήταν κι αυτός στο τραπέζι. Χαμογελαστός, απλός, γλυκός, με τη σπιρτάδα του μυαλού του να γυαλίζει στα σκούρα μάτια του. Εκεί που τρώγαμε και μιλούσαμε όλοι μαζί, συνειδητοποίησα κάτι πολύ σημαντικό. Κάτι που δεν είχα ξανανιώσει και που είναι τόσο ευγενές και γλυκό που μπορεί από μόνο του να συγκλονίσει.
Όλοι μας έχουμε λίγο πολύ βρεθεί σε άγνωστες παρέες. Που ίσως να γνωρίζουμε ένα-δύο άτομα. Εκεί λοιπόν έχουμε την τάση να πλησιάζουμε και να συνομιλούμε με άτομα που είτε μας φαίνονται οικεία, είτε μας φαίνονται ελκυστικά, είτε απλά εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Πολύ πιθανό δε να τα φλερτάρουμε κιόλας, έστω και ασυνείδητα στην αρχή. Μια απλή κοινωνική συμπεριφορά με λίγα λόγια.
Χθες βράδυ λοιπόν, σε μια έκλαμψη του μυαλού ανάμεσα στις ρετσίνες και τα γέλια, θες επειδή φεύγω και δεν θα τον δω για περίπου ένα μήνα, θες επειδή ήμουν λίγο πιωμένος, θες επειδή απλώς μετά από έξι μήνες σχέση, νοιώθω ακόμα ερωτευμένος, κατάλαβα πως ακόμη και σε μια μεγάλη παρέα, ακόμη κι αν δεν τον ήξερα, ακόμη κι αν βρισκόμουν στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, το βλέμμα μου σ' αυτόν θα πήγαινε. Τα αυτιά μου θα τεντώνονταν για ν' ακούσουν τι έλεγε. Η σκέψη μου θα ήταν στο πως θα τον γνωρίσω καλύτερα.
Το χαμόγελό του, τα μάτια του, το χιούμορ του, ο τρόπος που κινείται, αυτά που μπορείς να δεις σε μια απλή κοινωνική συνάντηση, θα με συνέπαιρναν και πάλι. Και πάλι θα ήθελα να τον γνωρίσω από την αρχή. Να μάθω για τη δύναμή του, να μάθω για το βάθος της ψυχής του, να μάθω για τις ανησυχίες του, να μάθω για τα όνειρά του.
"- ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;
- ΛΥ-ΠΟ, ΛΥ-ΠΟ, απάντησε εκείνη κάτω από τα σκεπάσματα.
Αυτά δεν ήταν β υ ζ α ν τ ι ν ά, αλλά μια δική μας γλώσσα, που μόνο οι δυο μας την καταλαβαίναμε. ΕΥ-ΠΟ, θα πει πολύ ευχαριστημένη. ΛΥ-ΠΟ, πολύ λυπημένη. Αν δεν το ρωτούσαμε κάθε βράδυ η μια στην άλλη, δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε."Απόσπασμα από το Καπλάνι της Βιτρίνας της Άλκης Ζέη.
Ευπό λοιπόν. Ευπό κι ας φεύγω. Ευπό επειδή τον γνώρισα. Ευπό επειδή θα είναι εδώ και θα με περιμένει. Ευπό επειδή είμαι τυχερός. Ευπό επειδή ακόμα κι αυτές τις μέρες θα είναι μαζί μου. Ευπό επειδή δεν βρήκα στο πρόσωπό του αυτό που ήθελα, αλλά επειδή στο πρόσωπό του βρήκα αυτόν που ήθελα κι έψαχνα πάντα.
