5
Κάποτε, είχα μια καρδιά... Στης αποχής τον οίστρο, επί ουσίας, Το γνώθι με είχε φυλάξει. Το νήμα της καρδιάς κρατούσε σφιχτά. Ο ομφαλός δεμένος. Μωρό αγέννητο. Γέννα με δίχως πόνους. Για πόσο. Τα λόγια που με πράξεις στολίδια έμοιαζαν. Πλαστικά. Επιπλαστα. Έπιπλα σκονισμένα που κείτονταν σε σκοτεινό δωμάτιο, ναφθα και σάπιο να μυρίζουν. Πειθώ απουσία πόθου, σύνορο χαρμολύπης. Λύτρωση φρίξε! Τρέχα κρύψου σε σκοτεινά περάσματα και παραλίες ερημικές στην αρχή του Ιούνη. Κατεργασία εμπιστοσύνης. Κατάχρηση αγάπης. Τοίχος που από τη μία αναρριχωνται φίδια κι απ'την άλλη αθανασία Ίσως η διχάλα άλλη μοίρα να επιδίκασε Στη μάχη με τη θάλασσα κανείς δε θα νικήσει. Εξορισμένος Επέλεξα την ολοκλήρωση. Δίχως τα νώτα να τα σώσω. Κάποτε είχα μια καρδιά. Τώρα, αν-ουσία.