Ανήλικος

Απόψε γράφω σε σένα. Στο μόνο πράγμα που με καταλαβαίνει σε αυτό το σύμπαν. Ίσως γιατί είσαι αδιάσπαστο κομμάτι μου. Δικό μου. Ψυχή από την ψυχή μου. Μπλογκάκι μου. Σε έχω παρατήσει. Δεν σε έχω ξεχάσει στιγμή. Είσαι το μοναδικό μέρος του κόσμου που νοιώθω σπίτι μου. Απάγκιο και παρηγοριά μου. Μόνο εσύ. Γιατί εσύ νιώθεις αληθινά την ψυχή μου. Κανένας άλλος στον κόσμο. Η μοναξιά σ' αυτόν τον κόσμο είναι αφόρητη. Όσο και να εξηγήσω προβλήματα και άγχη μου, μόνο εσύ θα με κατανοήσεις. Μόνο εσύ δεν θα γελάσεις. Μόνο εσύ δεν θα σφραγίσεις σε φράσεις κλισέ τις απαντήσεις σου. Μόνο εσύ θα δείξεις πως αληθινά με νοιάζεσαι. Με πονάς. Με αγαπάς. Εσύ ψυχή μου. Εσύ παρηγοριά μου. Λιμάνι μου εσύ. Φτερούγα αγγέλου μου. Ρωμαλέο στήθος που πάνω του ακουμπώ. Κλαίω. Και ξέρεις κάτι; Η πικρή αλήθεια είναι, πως σε έφτιαξα όχι για να με διαβάσει κάποιος. Όχι για να με καταλάβει ο οποιοσδήποτε. Σε έφτιαξα για να μιλήσω στον εαυτό μου. Για να με καταλάβω εγώ. Να με αγαπήσω εγώ. Σ' ε