Ανήλικος

Τριγύρω ανάσες ξένες, σώματα και δαίμονες του χτες, του ποτέ.. Ανδρείκελα χωρίς ουσία, μικρά και μονοσήμαντα, κόκκινα λουσμένα, θράσος. Πάθος και δειλία κόκκινο ντύθηκαν.. Το βλέμμα το άδειο, τρόμο αλαλάζει. . Η κόλαση, ζεστή και κόκκινη είναι. Φωλιά σου γίνηκε, θώκος που σου ανήκε. Εξ απαρχής. Γιατί, πώς αλλιώς.

Όταν η μαγεία γίνεται μουσική. Όταν το πάλκο φωτίζεται χωρίς προβολείς. Ο Luca Longobardi μαζί με τη Momo τριγυρίζουν στα θέατρα της Ρώμης.