Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2007

Απόψε...

Μερικές φορές, δεν μπορείς να μείνεις μόνος. Και πονάει.. Αυτό το Σαββατοκύριακο το περίμενα πως και πως.. Από μέρες λέγαμε με τον αρκουδίνο μου να το περάσουμε μαζί.. Μόνος του το είχε προτείνει.. Πόσο χαρούμενος θυμάμαι ήμουν όταν το πρότεινε, σχεδόν σαν δεδομένο, ότι θα βρεθούμε.. Όταν έφευγε για Βενετία λέγοντάς μου καθησυχαστικά ότι "το επόμενο σαββατοκύριακο θα το αφιερώσεις σε μένα"... Πέρασε η εβδομάδα, έφυγαν οι γονείς μου, ήρθε το σαββατοκύριακο. Μοναχικό. Σχεδόν πληγωμένο. Τη Πέμπτη το βράδυ, πέθανε μια φίλη του.. Ήταν άρρωστη καιρό.. Τον πόνεσε, τον κατέβαλε, έχασε το χαμόγελο που τόσο ερωτεύτηκα. Δεν τον άφησα μόνο ούτε στιγμή. Μιλούσαμε συνεχώς. Τη Παρασκευή το πρωί ήταν η τελευταία φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Μέχρι που μου χαμογέλασε.. Τι ωραία που είναι τριγύρω όταν χαμογελάει. Μιλούσαμε στο msn συνεχώς. Μου είπε όμορφα λόγια.. Του πρότεινα να πάω το Σάββατο να του σταθώ στη κηδεία. Δεν ήθελε. Είπα να πάω μετά. Δεν ήθελε. Το Σάββατο ψιλοεξαφανισμένος. Δεν

Τριγυρνώντας στη Ρώμη

Ο αρκουδάκος μου γνώρισε τα πεθερικά. Εντελώς χαλαρά, χωρίς κανένα απολύτως άγχος από τη πλευρά μου - πράγμα ασυνήθιστο - μήπως κάτι δεν πάει καλά και υποψιαστούν κάτι. Με ακούμπησε για δυο στιγμές μόνο.. Το βλέμμα του ήταν όμως, τόσο διαπεραστικό, που ένοιωθα τα μάτια του να μου πιάνουν τα χέρια, να με φιλούν απαλά και γλυκά στο λαιμό... Μου θύμισε, αν ποτέ το είχα ξεχάσει, πόσο πολύ τον αγαπώ... Για την ιστορία: Σχόλια μητέρας: Πολύ καλό παιδί. Συμπαθητικός. Πολύ ευγενικός. Γλυκό πρόσωπο. Σχόλια πατέρα: Κρίμα το παιδί, κάθεται μ' εμάς κάτω από τη βροχή. (αφότου πλήρωσα για τον καφέ και δεν το είχε καταλάβει) Πληρώσαμε; Δε πιστεύω να τον άφησες να πληρώσει αυτός!

Προχωρώντας

Εικόνα
Φωτό: Το καλό αρκουδάκι(orsetto buono) και το καστανό αρκουδάκι(orsetto bruno) στη Βενετία. Μπορεί να έχω όλες τις αναποδιές του κόσμου πάνω μου. Μπορεί να μη μπορώ να πάρω αυτοκίνητο γιατί η γραφειοκρατία της Ιταλίας για τους Έλληνες είναι σχεδόν υπερφυσική. Μπορεί να έρχονται διοικητικές εκλογές στην Ιταλία και ο αρκουδάκος μου να είναι πνιγμένος στη δουλειά. Μπορεί να πνίγεται και να μη μου δίνει σημασία. Μπορεί να νοιώθω μαλάκας που και που όταν τηλεφωνώ μόνο εγώ για να δω τι κάνει.. Μπορεί να έχω τους γονείς μου εδώ για επίσκεψη και να με ζαλίζει η μητέεεερα καθημερινώς. Μπορεί να με προξενεύει με τη γειτόνισσα.. Μπορεί... Μπορεί... Μπορεί... Αλλά.... Γαμώτο... Πώς την έχω πατήσει τόσο χοντρά μ' αυτόν τον άνθρωπο..; Σήμερα του τηλεφώνησα, αν και είχα αποφασίσει ότι δεν θα τηλεφωνούσα ούτε θα μιλούσα πρώτος στο νετ για να δω τι θα κάνει. Όταν με άκουσε ψιλοχοντροχάλι καθότι όλο αναποδιές με το αυτοκίνητο πλέον, ενδιαφέρθηκε.. Μου είπε και μόνος του ότι αύριο που είναι αργία δε

Έρως

Ψυχική διαταραχή η οποία ευρίσκεται ανάμεσα στην μανία και τη κατάθλιψη. Η συμπτωματολογία μπορεί να χαρακτηρίζεται από εναλλαγές της διάθεσης που θυμίζουν διπολική διαταραχή. Διαγνωστικά Συμπτώματα: Υπερβολική χαρά, ψυχική ανάταση, ταχυκαρδία, υπερίδρωση, υποφαγία αλλά και από ξαφνικά ξεσπάσματα κλαυθμού και οδυρμού. Παθογένεση: Η εμφάνιση στη πορεία της ζωής του ασθενούς, μιας καρδιάς η οποία χτυπάει με τον ίδιο ρυθμό, με το ίδιο τέμπο, με την ίδια μελωδία. Ενός ανθρώπου που εκπέμπει στο ίδιο μήκος κύματος με τον ασθενή. Μιας ψυχής που ο ασθενής κλαίει όταν κλαίει και χαίρεται όταν χαμογελάει. Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία παθογένεσης. Επιδημιολογικά δεδομένα : Αδύνατον να αναφερθούν λόγω πολυπλοκότητας των συναισθημάτων

Ο κόσμος μου χαμογελάει

Εικόνα
αφού μου χαμογελάει αυτός

Και εδώ

Μίλησα σε όλους μου τους φίλους... Τηλεφώνησα στους μακρινούς... Το κίτρινο τέρας μέσα μου όμως μου λέει να του τηλεφωνήσω... Γράφω κι εδώ μήπως το αποφύγω....

New Life

Εικόνα
New Life Originally uploaded by WandererGR . Μέσα σε όλα, γεννήσαμε... Μιάου.

Προαισθήματα ^ν

Χθες ξύπνησα από έναν ανήσυχο ύπνο, με μια πολύ κακή διάθεση και ένα όνειρο που μου άφησε μια γνώριμη εντύπωση... Εντύπωση που όταν μου αφήνουν όνειρα, βγαίνουν αληθινά... Μέχρι το μεσημέρι είδα τα πρώτα σημάδια επαλήθευσης.. Ένας καλός μου φίλος, που με συγκίνησε σήμερα με 2 του φράσεις, γιατί ξέρω ότι δεν τα λέει, αλλά όταν τα λέει τα εννοεί, θα έλεγε ότι κάνω σαν την κυράτσα της γειτονιάς με τα όνειρα κ τα προαισθήματα. Κι όμως... Ούτε σε ζώδια πιστεύω, ούτε σε διάφορα άλλα ανατριχιαστικά... Όταν όμως έχω αυτή την αίσθηση, απλά ξέρω ότι θα συμβεί. Ενέσκηψε πάλι το θέμα του πρώην του... Προσπαθώ να το χειριστώ όσο πιο ψύχραιμα γίνεται. Ελπίζω να έχω αρκετή δύναμη ώστε να αντέξω. Η Γ. μου είπε ότι οι σχέσεις που κρατάνε, είναι οι σχέσεις όπου υπάρχει υπομονή και κατανόηση.... Τι χαίρομαι; Χαίρομαι το γεγονός ότι δε χρειάζεται καν να προσπαθήσω για να κάνω υπομονή ή για να δείξω κατανόηση. Απλώς μου βγαίνει.... Και ίσως παραπάνω απ' ότι θα έπρεπε. Είμαι ερωτευμένος....

Συμβουλή

Ού μπλέξεις ποτέ με κάποιον κολλημένο με πρώην... Άπαξ και κολλήσεις... κάηκες....

Κοκορέτσing

Εικόνα
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Ξεκοιλιάζουμε το καημένο το αρνάκι όπως είδαμε σε προηγούμενο ποστ. Έχουμε μπροστά μας το κάτωθι αποτέλεσμα. Αφού κόψουμε σε κομματάκια μεγέθους clam shell κινητού, τα αλατοπιπεροριγανώνουμε. Δεν φοβούμεθα το αλάτι καθότι το κοκορετσάκι τη ζητάει την αρμόλυσσά του :Ρ Αφού περάσουμε στη σούβλα με τάξη πνευμονάκι, συκωτάκι, καρδούλα, νεφράκι, γλυκαδάκι και πάλι από την αρχή μέχρι να τελειώσει το υλικό, έχουμε το άνωθι αποτέλεσμα. Το σκεπάζουμε το κοκορετσάκι μας όμως με τη λεγόμενη "σκέπη" ή "μαντίλα" ή ιατρικώς περιτόναιο του έρμου του αρνιού. Αφού έχουμε πλύνει, μουλιάσει σε όξος για ώρες τα εντεράκια, τα ξεμπλέκουμε καλά καλά, για να έχουν μια συνέχεια στο τύλιγμα μετά. Κάνουμε το πρώτο τύλιγμα με προσοχή. (το βιντεάκι είναι στη φάση processing, μόλις αποτελειώσει θα το δείτε κι αυτό) Το κοκορετσάκι μας είναι έτοιμο. Το αφήνουμε ολονυχτίς να στραγγίξει τα ζουμάκια του και την επαύριο είναι έτοιμο να ξαπλώσει πάνω στη ζεστή φωτίτσα όπου και θ

Μεγάλη Παρασκευή

Εικόνα
Λάμψη Originally uploaded by WandererGR .

Ετοιμάζοντας τ'αρνί :)

Εικόνα
Και για να βγούμε από το ανατριχιαστικό κλίμα... 05-04-07_1901 Originally uploaded by WandererGR . Η γιαγιάκα μου μόλις πήρε το αρνάκι της για το Πάσχα. Επειδή ο μίστερ κρεοπώλης δεν έβγαλε από μέσα τις νεφραμιές συκωταριές και λοιπά εντόσθια το ανέλαβε η γιαγιά ως αρχαιότερη και πιο έμπειρη. Θα υπάρξει και φωτορεπορτάζ από την προετοιμασία του κοκορετσίου βεβαίως βεβαίως :) Ο αρκουδάκος μου ούτε που θέλει να το δει :)

Ο καλύτερός μου φίλος...

Σήμερα με θυμήθηκε πολύς κόσμος. Με θυμήθηκε ένας γνωστός που είχαμε καιρό να μιλήσουμε, με θυμήθηκαν 2 πρώην μου. Όλοι, με τον τρόπο του ο καθένας, ήταν σχετικά φιλικοί, καλοπροαίρετοι, με άλλα λόγια ένα "γεια" έρμο, το είπαν τουλάχιστον. Δυστυχώς όμως, υπήρξε ένα άτομο σήμερα, ένα άτομο από το παρελθόν, ένα άτομο που κάποτε είχε την τιμή, ναι την τιμή, να το θεωρώ τον καλύτερό μου φίλο, τον αδερφό μου, τον άνθρωπο που μοιραζόμουν τα πάντα γιατί το θεωρούσα μέλος της οικογένειάς μου. Τίτλος που δεν πιστεύω να απονεμηθεί ξανά σε κάποιον. Νόμιζα, νόμιζα , ότι το ήξερα... Τελικά έμαθα πολύ καλύτερα άλλους ανθρώπους που τους γνώριζα για πολύ λιγότερο στη ζωή μου απ' ότι αυτόν. Ίσως γιατί ήμουν και ήταν ανώριμος. Ίσως γιατί καθώς ωρίμασε, άλλαξε και αλλοτριώθηκε. Ίσως, ίσως.. Αυτό το άτομο, αυτός ο "φίλος" για 11 ολόκληρα χρόνια, από το τέλος της παιδικής ηλικίας μέχρι την αρχή της πρώτης ωριμότητας, χαιρέτησε τη φίλη που ήταν δίπλα μου, επιδεικτικά και με τουπέ χω

Κόκκινα αβ(υ)γουλάκια της μαμάς

Εικόνα
DSCF1176 Originally uploaded by WandererGR . Και άλλα "μαρμαρόχρωμα" επίσης ;)

Travelling γενικώς

Μονίμως και ανυπερθέτως κάθε φορά που πετάω έχω τον εξής αγώνα να δώσω. Αγώνα μεταξύ εμού του ιδίου δηλαδή. Θέλω να περνάω τον έλεγχο χειραποσκευών χωρίς να χτυπήσει το μηχάνημα και χωρίς να χρειαστεί να μου πει ο υπάλληλος τι να κάνω, να βγάλω τα κέρματα από τις τσέπες κλπ. Σήμερα για άλλη μια φορά το κατάφερα :Ρ Διάβασα και το BLOGR στο αεροδρόμιο για να περάσει η ώρα. Το άρθρο της Τριαντάρας ήταν υπέροχο.... Έφτασα στο πατρικό μου, όλα καλά και ωραία, ένα κλίμα λες και δεν είχε προηγηθεί τίποτα, μια ηρεμία που με έκανε να απορώ.. Μίλησα και με τον alximist σήμερα εκ τηλεφώνου. Ήρθε κι αυτός στη πατρίδα για το Πάσχα. Ο αρκουδίνος μου με τάραξε στα τηλέφωνα από την ώρα που πάτησα Ελλάδα. Άχου το μωρέ! :Ρ Φιλιά Μήτσε :) Φιλιά σε όλους. In case you didn't notice, I feel goooooooooooooooooooooooooooooooooooood!

20ό τεύχος του BLOGR

Με αρκετά ενδιαφέροντα άρθρα .

Μα το σημάδι

Εικόνα
...στο κορμί μου, απ' τα φιλιά του... Είμαι ερωτευμένος... με δυο ματάκια απίστευτα Μια ψυχούλα όμορφη Έναν άνθρωπο ιδιαίτερο. Είμαι ερωτευμένος με ένα αρκουδάκι που κοιμάται ήσυχο και ήρεμο χωμένο βαθιά μέσα στο κρεβάτι μου. Είμαι ερωτευμένος... Μ' ένα πηγαίο χαμόγελο ένα μουτράκι έξυπνο Ένα χορό Έναν άνθρωπο που με τρελαίνει...