Κοκορέτσing

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Ξεκοιλιάζουμε το καημένο το αρνάκι όπως είδαμε σε προηγούμενο ποστ.

Έχουμε μπροστά μας το κάτωθι αποτέλεσμα.





Αφού κόψουμε σε κομματάκια μεγέθους clam shell κινητού, τα αλατοπιπεροριγανώνουμε.

Δεν φοβούμεθα το αλάτι καθότι το κοκορετσάκι τη ζητάει την αρμόλυσσά του :Ρ


Αφού περάσουμε στη σούβλα με τάξη πνευμονάκι, συκωτάκι, καρδούλα, νεφράκι, γλυκαδάκι και πάλι από την αρχή μέχρι να τελειώσει το υλικό, έχουμε το άνωθι αποτέλεσμα.

Το σκεπάζουμε το κοκορετσάκι μας όμως με τη λεγόμενη "σκέπη" ή "μαντίλα" ή ιατρικώς περιτόναιο του έρμου του αρνιού.



Αφού έχουμε πλύνει, μουλιάσει σε όξος για ώρες τα εντεράκια, τα ξεμπλέκουμε καλά καλά, για να έχουν μια συνέχεια στο τύλιγμα μετά.


Κάνουμε το πρώτο τύλιγμα με προσοχή.



(το βιντεάκι είναι στη φάση processing, μόλις αποτελειώσει θα το δείτε κι αυτό)





Το κοκορετσάκι μας είναι έτοιμο. Το αφήνουμε ολονυχτίς να στραγγίξει τα ζουμάκια του και την επαύριο είναι έτοιμο να ξαπλώσει πάνω στη ζεστή φωτίτσα όπου και θα ψηθεί και θα γίνει λουκούμι :)

Καλή Ανάσταση σε όλους σας. Είτε πιστεύετε είτε όχι. Ανάσταση από τη σκοτεινιά της μιζέριας και ανάταση μυαλού, διάθεσης και πνεύματος. Υγεία πάνω απ' όλα αγαπητοί.