Ανήλικος

Σώμα γδύσε. Δίπλα σε σωρό από ρούχα. Μοιράσου το λευκό σεντόνι. Ανουσία. Αλλιώς... Το πνεύμα γδύσε, όνειρα, ελπίδες και ψυχή. Σε Συνουσία.

χαμόγελο άρνησης ουλή υπερτιμημένη έπρεπε να λείψεις  ανάσα για να κλέψω έπρεπε να φύγεις αδελφό να δω πως έχω χωρίς στιγμή να σ'αγκαλιάσω η αγκαλιά σου έγινε μαρτύριο χωρίς στιγμή να σε ακούσω έχασα το χτύπο της καρδιάς μου χωρίς ανάσα στο τραγούδι σε κάθε του στροφή, εσύ καρδιά, δεν άγγιξα ακόμα.

Είν' το νησί που καθορίζει το ταξίδι.  Ο πόλος τη ρότα που τη στρίβει.  Το μέγεθος που την παλίρροια γυρίζει.  Κι ο αστέρας νετρονίων το φως που καμπυλώνει.

...να χαμογελάς ...να βλέπεις το θέατρο να αναπνέει ...το είδος μας να έχεις χάσει ...τη χαρά μας να μην αναζητάς ...τις στιγμές μας να μην έχεις ανάγκη ...τους 40 να έχεις διαγράψει ...με τον περίγυρό σου να μ'έχεις εξισώσει ... χαμόγελα σε άλλους να δίνεις ...απόψε στο τραπέζι να μη μ'αναζητήσεις Πώς μπορείς