8
Κουράστηκα να μαθαίνω να ζω χωρίς αυτούς που έμαθα να ζω μαζί, συνήθεια κι ανάγκης βίτσιο. Έμαθα. Δοκίμασα. Μου φτάνει.
Αναρτήσεις
περί Φανός
Πρωτογονισμός. Άγνοια. Μίσος. Μάλλον μίσος. Γιατί αλλιώς είναι ανεξήγητη η κατακραυγή μιας φωνής που προσπαθεί να κερδίσει, να διδάξει, να αγκαλιάσει και να αιτηθεί το δικαίωμα ύπαρξής της. Δεν θα εξετάσω όλες τις πτυχές. Θα επικεντρωθώ σε μία τρυφερή, σημαντική και άκρως σημαίνουσα. Ο Πέτρος και η Όλγα. Ετών 13 και 15. Δύο άνθρωποι στην εφηβεία τους. Στην εποχή της αμφισβήτησης και αναζήτησης. Του εαυτού τους, του "είναι" τους, της ίδιας της ύπαρξής τους. Δυο άνθρωποι που προσπαθούν να ωριμάσουν ιδέες και ιδανικά. Δυο ομοφυλόφιλα άτομα. Παιδιά. Παιδιά χαμένα μέσα σε έναν κυκεώνα καθωσπρεπισμού, θρησκοληψίας, μίσους, ωχαδερφισμού και μπιγκοτισμού. Σε έναν λαβύρινθο με σκοτεινούς θαλάμους σιχαμερών βδελυρών ράσων και σταυροκοπημένων λευκόκωμων τσεμπεριών. Σε μια ηλικία που η αμφισβήτηση του εαυτού κυριαρχεί και καταδυναστεύει οποιαδήποτε ψυχή έχει κάτι το "διαφορετικό" να επιδείξει. Οτιδήποτε δεν ακολουθεί την "νόρμα" της σκληρής κοινωνίας του σχολεί