Όταν το σύμπαν, αποκαλύπτει...

Πόσο περίεργα νοιώθω... Πόσο γεμάτος. Πόσο άδειος τώρα που λείπει;

Θα νόμιζε κανείς ότι βιάζομαι. Αλλά απλώς αισθάνομαι, αυτό που οι καταστάσεις που επιβάλλουν να νοιώσω. Ήρθε τόσο φυσικά, τόσο απροκάλυπτα αυθόρμητα, που το να αφεθώ στο συναίσθημα και στην πραγματικότητα που με κατέκλεισε και με συνεπήρε ήταν το μόνο λογικό.

Η κατάσταση είναι δύσκολη. Δε σκεφτόμαστε όμως το απώτερο μέλλον. Σήμερα είναι Κυριακή. Αύριο Δευτέρα και ου τω καθεξής.

Νοιώθω γεμάτος.

Εδώ και 2 ώρες που έφυγε.....μισο - γεμάτος.

Σχόλια

  1. Etsi mpravo, na zhseis to paron, afto metraei, twra...
    kai an paei kala, tote na arxisete na sxediazete,
    to mellon emeis to ftiaxnoyme...kati xerw poy soy lew...
    Nomizeis oti to na ftiaksw mia nea zwh sthn Brazilia htan eykolo?
    Ante, na xareis ligo, giati poly psyxoplakwma me to karo..nisafi...
    Tis kalyteres eyxes filarako!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και σε σένα καλέ μου αλχημιστή
    Και σε σένα.... :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Απορία

C2H6O