Talking about δύσκολες στιγμές.....
Σε ποιό σημείο πρέπει να φτάσει κανείς ώστε να θέλει να φύγει από το σπίτι του....
Δεν αντέχω.
Δεν μπορώ.
Αυτά τα γραφικά των ταινιών που σηκώνεται ο γιός και ετοιμάζει βαλίτσα; Ε σε τέτοιο σημείο έφτασα προχθές. Τραγικό; Λύση ανάγκης; Είπα όμως, φτάνει. Δεν σε αντέχω άλλο. Αν δεν ήσουν αυτό που είσαι για μένα θα σε είχα διώξει χρόνια τώρα. Θα είχα τη ψυχική μου ηρεμία. Αυτό αξίζει περισσότερο από όλα τα πτυχία και όλα τα καλά του κόσμου. Ψυχική και σωματική υγεία. Δόξα τω Θεώ σωματική μέχρι στιγμής έχουμε...
Να φύγω από το σπίτι... Άραγε καταλαβαίνεις το βάρος της κατάστασης; Καταλαβαίνεις το βάρος της πράξης; Συνειδητοποιείς; Βάζω στοίχημα πως όχι. Δεν καταλαβαίνεις τι είναι να σου πιπιλάνε το μυαλό 25 χρόνια με μια μόνιμη γκρίνια. Μια μόνιμη ειρωνία για το κάθε τι. Μια μόνιμη ψυχική πίεση.
Επειδή όμως είπα ΦΤΑΝΕΙ, δεν θα πω τίποτε άλλο. Δεν θα μιλήσω για το θέμα για ένα διάστημα. Δεν θα σου μιλήσω κι ας με γέννησες. Κι ας ζούμε στο ίδιο σπίτι. Δεν έχεις μάθει να εκτιμάς κάποια πράγματα. Ο εγωισμός υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Δεν είναι όμως ανεκτό για μεγάλο χρονικό διάστημα το να τους κυριεύει και να μην βλέπουν τι έχουν. Να είναι αχάριστοι. Αμέτοχοι. Ανικανοποίητοι. Ανικανοποίητοι με τον εαυτό τους. Αλλά προβάλλοντας τις ευθύνες στους άλλους που δε φταίνε σε τίποτα...
Τόσα χρόνια προσπαθώ...Ίσως μόνο εγώ, αλλά προσπαθώ...Ίσως λάθος και της οικογένειας γενικότερα, αλλά εγώ, εγώ, (έστω εγωιστικά αλλά έφτασα στα όριά μου) κουράστηκα...
Όχι, μαμά... Όχι... όχι...
Δεν αντέχω.
Δεν μπορώ.
Αυτά τα γραφικά των ταινιών που σηκώνεται ο γιός και ετοιμάζει βαλίτσα; Ε σε τέτοιο σημείο έφτασα προχθές. Τραγικό; Λύση ανάγκης; Είπα όμως, φτάνει. Δεν σε αντέχω άλλο. Αν δεν ήσουν αυτό που είσαι για μένα θα σε είχα διώξει χρόνια τώρα. Θα είχα τη ψυχική μου ηρεμία. Αυτό αξίζει περισσότερο από όλα τα πτυχία και όλα τα καλά του κόσμου. Ψυχική και σωματική υγεία. Δόξα τω Θεώ σωματική μέχρι στιγμής έχουμε...
Να φύγω από το σπίτι... Άραγε καταλαβαίνεις το βάρος της κατάστασης; Καταλαβαίνεις το βάρος της πράξης; Συνειδητοποιείς; Βάζω στοίχημα πως όχι. Δεν καταλαβαίνεις τι είναι να σου πιπιλάνε το μυαλό 25 χρόνια με μια μόνιμη γκρίνια. Μια μόνιμη ειρωνία για το κάθε τι. Μια μόνιμη ψυχική πίεση.
Επειδή όμως είπα ΦΤΑΝΕΙ, δεν θα πω τίποτε άλλο. Δεν θα μιλήσω για το θέμα για ένα διάστημα. Δεν θα σου μιλήσω κι ας με γέννησες. Κι ας ζούμε στο ίδιο σπίτι. Δεν έχεις μάθει να εκτιμάς κάποια πράγματα. Ο εγωισμός υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Δεν είναι όμως ανεκτό για μεγάλο χρονικό διάστημα το να τους κυριεύει και να μην βλέπουν τι έχουν. Να είναι αχάριστοι. Αμέτοχοι. Ανικανοποίητοι. Ανικανοποίητοι με τον εαυτό τους. Αλλά προβάλλοντας τις ευθύνες στους άλλους που δε φταίνε σε τίποτα...
Τόσα χρόνια προσπαθώ...Ίσως μόνο εγώ, αλλά προσπαθώ...Ίσως λάθος και της οικογένειας γενικότερα, αλλά εγώ, εγώ, (έστω εγωιστικά αλλά έφτασα στα όριά μου) κουράστηκα...
Όχι, μαμά... Όχι... όχι...
Χαχ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά είμαστε πολλοί...
Τέλη Ιουνίου έφτιαξα μια βαλίτσα και έγραψα ένα τρισέλιδο γράμμα και έφυγα για ενάμιση μήνα περίπου..
Στο γράμμα η τελευταία πρόταση ήταν "Σκέψου όλα αυτά που μου έχεις πεί, και όταν καταλάβεις τι είπες τότε θα γυρίσω.."¨
Κα κατάλαβαν, και γύρισα, και μου ζήτησαν συγνώμη..
Αν θές να φύγεις φύγε.
Αν θες να ξεσπάσεις, ξέσπασε.
Αν θες να βρίσεις, βρίσε.
ΑΝ θες να κάνεις κάτι για να "ξυπνήσεις" κάποιον, κάντο.
Καλό κάνει, δεν κάνει κακό...
zΜερικά πράγματα όσο και να προσπαθείς να τα αποφύγεις δεν αποφεύγονται, εαν δεν μπορείς άλλο, κάνε κάτι για να προστατευθείς. Δεν μπορείς να ξέρεις από τώρα τι θα ήταν καλύτερα να κάνεις, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να πράξεις. Ίσως να έχεις είναι σωστή η επιλογή σου, ίσως όχι, διατηρώντας μια αρνητική κατάσταση δεν βοηθάς όμως για να λυθεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου και καλή δύναμη για ό,τιδήποτε τελικά αποφασίσεις.
Vista μου, ειλικρινά τόσα χρόνια προσπαθώ. Μα ειλικρινά όμως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως είναι καιρός να ταρακουνηθεί κι αλλιώς η κατάσταση. Δεν είναι δυνατόν να ξεγράψω το άτομο που με μεγάλωσε. Αλλά αν το ταρακουνήσω, ίσως επανέλθει. Ίσως ταρακουνηθεί και κανένας άλλος και ενδιαφερθεί πιο σοβαρά. Εγώ, ή χτυπάω ένεση, ή σταματάω. Δεν μπορώ να σκέφτομαι 10 μέρες πριν τι θα πω και πως και πως θα το πάρει για να πάω μια εκδρομή με 5 άτομα.(Το παράδειγμα είναι το πιο απλό, γίνονται άκρως χειρότερα)
Φιλιά και στις 2
Πιστεύω ότι είναι καιρός να πάρεις την ζωή σου στα χέρια σου. Η αγάπη και η ευγνωμοσύνη για τους γονείς μας, όταν μας κρατούν πίσω δεν είναι ακριβώς αγάπη αλλά χαζές τύψεις και ανασφάλεια. Κόψε γρήγορα τον ομφάλιο λώρο και δώστης να καταλάβει ότι η αγάπη δεν έχει όρους ούτε όρια. Πάει σκέτη. Φυσικά για όλα αυτά, απαιτείται να έχεις τα κότσια να ζήσεις τον εαυτό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή(καλή δύναμη)
:)
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να επιβάλει στον άλλο κάτι που δεν θέλει ή να του απαγορεύσει κάτι που θέλει.Μην υποχωρείς ...Βάλε τα όριά σου. Εύχομαι όλα καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά παιδιά, έχω κόψει τον ομφάλιο λώρο εδώ και πολύ πολύ καιρό(οικονομικά ακόμα όχι αλλά πνευματικά ναι). Το θέμα είναι να τον εμπεδώσει ότι συνέβη και αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως επειδή κόβω να έχει γίνει παρανόηση:
ΔΕΝ έφυγα από το σπίτι, αλλά έγινε τρικούβερτος καβγάς που ελπίζω να ταρακούνησε τα νερά
Τη μάνα μου την αγαπάω κ δε θα πάψω να την αγαπάω ποτέ
Της μιλάω και μου μιλάει αλλά δεν προτίθεμαι να απαντήσω καν σε οτιδήποτε προσωπικό πλέον.
Επίσης, σας ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή