GreekGayLolita ναι ε;

Μόλις ενημερώθηκα για το γεγονός που απασχόλησε ένα πολύ όμορφο blog. Δεν θα αρχίσω τα μοιρολατρικά του τύπου "πότε ο κόσμος θα καταλάβει ότι το τι κάνεις στο κρεββάτι σου δεν έχει να κάνει με το τι είδους άνθρωπος είσαι" κ.ο.κ.

Απλώς θα πω το εξής. Μου έχουν πει πως γράφω καλά. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι έγραφα καλά. Στο δημοτικό οι εκθέσεις μου ήταν τηλεγραφήματα. Αλλά αργότερα κατάλαβα πως μπορούσα να εκφράζομαι καλύτερα με το γραπτό λόγο. Ίσως γιατί στο γραπτό λόγο, μπορώ να σκέφτομαι περισσότερο πριν εκφράσω κάτι με λέξεις.

Μακάρι όμως, μακάρι, να είχα έστω και λίγη από το μαγεία του αγαπητού προαναφερθέντος Ιστολόγου, να μπορώ να εκφράζω, σωρεία συναισθημάτων, με μια απλή εικόνα. Και όχι μόνο. Βάζοντας έναν απλό ήχο. Ειλικρινά όταν μπαίνω στη σελίδα του, μερικές φορές είναι σαν να εισέρχομαι σε κάποια γκαλερί, όπου πλησιάζοντας κάθε έργο, ακούω και διαφορετική, πάντα ταιριαστή και πάντα διαλεχτή μουσική. Είτε ψυχική είτε ακουστική...

Διάβασα στον Παναγιώτη, σε κάποιο σχόλιο, πως υπάρχουν geeks που είναι ανοιχτόμυαλοι και άλλοι που δεν...
Το monitor του Παναγιώτη δεν θέλησε να έχει ούτε πολιτικό, ούτε αθλητικό, ούτε κοινωνικό τοίχος στημένο γύρω του δήθεν για να λέει πως διατηρεί ένα χαρακτήρα. Ο χαρακτήρας όμως βρε παιδί, πως κατάφερε να διατηρηθεί ατόφιος, πιο αληθινός απ'τον οποιονδήποτε άλλο;

Η αλήθεια είναι αυτή που δίνει χαρακτήρα και μας ανοίγει τα μάτια.
Άνθρωπος, σκεπτόμενο ον.
Ας μη δημιουργούμε ανθρώπους κλεισμένους σε τοίχους. Που λαμβάνουν μόνο όσα κάποιοι άλλοι αποφασίζουν "ότι καλόν..."

Γιατί να ψάχνουμε τα ξέφωτα...;

Καληνύχτα και καλή τύχη