Ανήλικος

Δημοσιευμένο σε περιοδικό της Κυριακής από τον αγαπημένο μου μέντορα. Θα ήθελα πολύ να τον συναντήσω...

Μέσα στην παραφροσύνη των ημερών ας αναφερθώ και σε κάτι τεχνολογικό έτσι για αλλαγή μέχρι την επόμενη μπόρα... Αφού αναβαθμίστηκαν και στην Ιταλία οι ταχύτητες των ευρυζωνικών συνδέσεων, είπα να ασχοληθώ σοβαρά με το πώς θα κάνω το modem/router μου να συνδέεται αυτόματα χωρίς να πρέπει να κάνω dial-up από το pc. Διαθέτω ένα ericsson 220dp usb/ethernet modem/router. Απ'ότι ανακάλυψα λοιπόν, το πρόβλημά μου τόσο καιρό ήταν ότι δεν έβαζα κάποιον valid dns server. Αλλά δε μου γλύτωσε σήμερα και πλέον για να συνδέσω τον υπολογιστή μου στο διαδίκτυο φτάνει να "κουμπώσω" το καλώδιο του δικτύου και...όλα παίζουν. Ξέρω μέσα μου ότι ούτε το σύμπαν, ούτε εσείς, ούτε καν εγώ γίνομαι πιο ευτυχισμένος μ'αυτό το πράγμα. Κι όμως αυτή τη στιγμή, πετάω λίγο πιο ψηλά από το έδαφος στο οποίο είμαι καθηλωμένος από τις 6/9...

Δεν είμαι ακόμα έτοιμος να εξιστορίσω διεξοδικώς τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν από την προηγούμενη Τρίτη το βράδι. Ήρθε ο πατέρας μου, μιλήσαμε, φυσικά δε βγήκε συμπέρασμα και μείναμε σχετικά ήρεμοι όταν έφυγε... Για τη μητέρα μου ανησυχώ περισσότερο. Και για το μέλλον μου... Εύχομαι να μην νοιώσει κανένας αυτό που ένοιωσα για 2 μέρες εγώ...Γιατί είναι ίσως το πιο σκληρό πράγμα το να τρελαίνεσαι, να το καταλαβαίνεις, αλλά να μην μπορείς να κάνεις τίποτα...

Blogme

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΑΧΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΨΗ Η ΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΟΥΝ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΝΑ ΕΠΙΖΟΥΜΕ ΑΝ Η ΟΨΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΣΕΙ, Η ΖΩΗ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΝ Η ΖΩΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΣΕΙ, Η ΟΨΗ ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ

Από τα πιο γλυκά τραγούδια που έχω ακούσει

Στα όρια της κατάθλιψης διακρίνω για άλλη μια φορά ότι έχω βρει το άλλο μου μισό... Και δε θέλω να το χάσω... Πρέπει να πάρω απόφαση να γίνω και λίγο σκληρός με τους γονείς μου. Δε γίνεται πάντα και μόνιμα να στενοχωριέμαι εγώ για τις στενοχώριες των άλλων. Δε γίνεται επειδή αποφάσισαν τώρα να κάνουν την ενδοσκόπισή τους να την πληρώνω εγώ. Δεν θέλω να μιλήσω για το θέμα και για κανένα άλλο άσχετο θέμα όπως το "έχασα το παιδί μου και θέλω να το ξαναβρω στα 25 του". Να είστε καλά αλλά δεν νοιώθω ότι έχασα κανέναν, ότι δεν ήταν καλοί γονείς ή το οτιδήποτε παρανοϊκό σκέφτονται με αφορμή ένα άσχετο συγκεκριμένο γεγονός που τους αποκάλυψα απλά και ήρεμα. Τώρα αν αυτοί νοιώθουν ότι πρέπει να ψάξουν που έσφαλαν, ε, συγνώμη αλλά μεγάλοι άνθρωποι είναι, ας κάνουν ό,τι θέλουν. Εγώ δε ζητάω απολύτως τίποτα. Πρέπει να γίνω πιο σκληρός. Παράλληλα πρέπει να τον αγαπάω κάθε μέρα και πιο πολύ. Γιατί το αξίζει... Γιατί δεν ήταν τόσο τυχερός όσο εγώ... Γιατί δεν άπλωσε ποτέ μόνος του τα φτερά

Sk@t@

Δε θέλω να έρθεις. Δεν είμαι έτοιμος ακόμα. Όχι γιατί έκανα κάτι λάθος. Γιατί από τότε που μου είπες ότι θα έρθεις μέσα στο μήνα, ξαναζώ το κλίμα των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα... Εδώ, δεν έχω κάποιο φίλο να βγω να ξεσκάσω όταν θα με πλακώνει το σπίτι γεμάτο από τη παρουσία σου. Δεν έχει κλείσει καν μήνας από τότε που μου είπες τη πιο βαριά κουβέντα που έχω ακούσει ποτέ. Δε θέλω... Δε ξέρω πως να σου το πω, χωρίς να αρχίσεις να σκέφτεσαι διάφορα πάλι.. Πρέπει όμως. Γιατί όπως κι εσύ θέλεις χρόνο για να το χωνέψεις, έτσι κι εγώ χρειάζομαι χρόνο για να ηρεμήσω. Ήδη μου πήρε ένα ολόκληρο μήνα.. Αν έρθεις όμως, ήδη δηλαδή ψυχολογικά έγινα χάλια πάλι μόνο στη σκέψη, πάλι όλα θα πάνε πίσω.. Τα μαθήματα, οι εξετάσεις... Και είναι κάποιος που με αγαπάει και με περιμένει πίσω... Και θέλω να γυρίσω σ'αυτόν όσο γίνεται πιο γρήγορα... Πρέπει να βρω τρόπο να σου πω να μην έρθεις...όχι τώρα...έμεινες μακριά τόσα χρόνια. Μεγάλωσα...Δεν θέλω να έρθεις να με δεις τώρα.. Όχι αυτή τη περίοδο...Δε