Τα κινητά μου

Εκεί που γυρνοβολούσα στο διαδίκτυο απόψε, έπεσα πάνω στο πρώτο κινητό που απέκτησα ως νεανίας. Στην εποχή μου, κινητό "χρειαζόσουν" μόνο σε καμιά πενθήμερη εκδρομή - όπερ σημαίνει, στα 18 σου.

Στις μέρες μας, το κινητό είναι απαραίτητο για κάθε μαθητή των πρώτων τριών τάξεων του δημοτικού, ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή ενημερωμένος για το αν η Λόλα είδε όντως ένα μήλο και όχι δύο, αν η γιαγιά απ' το Ναύπλιο έζησε αφού διηγήθηκε την ιστορία της στα εγγόνια της και ούτω καθεξής.

Το πρώτο μου κινητό λοιπόν, το απέκτησα μετά τις πρώτες πανελλαδικές μου εξετάσεις. Γενέθλιο δώρο του πατέρα. Καρτοκινητό παρακαλώ. Από τα καλύτερα της εποχής. Για να φανταστείτε - εδώ θα γουρλώσουν τα μάτια οι μικρότεροι - μετά τον ένα μήνα κατοχής του κινητού, ενεργοποιήθηκαν τα sms σε κοινή χρήση για όλους τους χρήστες. Μιλάμε για τις απαρχές της τεχνολογίας που τώρα θεωρούμε δεδομένη. Του πήρα και μια έξτρα πρόσοψη χρώματος ιριδίζωντος. ΚΑΙ δεύτερη μπαταριούλα παρακαλώ.

Μετά ήρθαν οι εξετάσεις για δεύτερη φορά, έφυγα στην Ιταλίαααα. Έλα μου ντε όμως που το κινητούλι μου είχε αρχίσει να εμφανίζει το γνωστό πρόβλημα αυτού του μοντέλου. Δηλαδή την μη καλή επαφής της μπαταρίας. Συνεπώς καβάτζωσα το κινητό του πατρός. Πιο λεπτό, πιο μικρό, με πρωτοποριακό πορτάκι που παρακαλώ κλείνοντάς το σταματούσε και την κλήση. Αμ πως! Και εδώ όμως το κινητούλι έπαθε έναν άλφα ντοβρουτζά, καθώς το πορτάκι είχε ένα δοντάκι για να κουμπώνει, το οποίο μετά από ένα διάστημα αρκετής χρήσης, τα έφτυνε και το πορτάκι έμενε διαμπερώς ανοιχτό.

Μιας και εισαχθήκαμε στην Ιατρικήν Σχολήν, να μην μας κάνει ο πατήρ ένα δωράκι; Τι άλλο από το δωράκι της μοδός λοιπόν; Ναι ναι, σωστά το μαντέψατε. Κινητούλι. Μεγάλη επιτυχία. Μικρό, συμπαθητικό κι αυτό. Τη μαύρη αλήθεια να πω, αυτό το κινητό δε θυμάμαι γιατί το άλλαξα(ίσως γιατί έσβηνε σε άσχετες στιγμές και έκανε reboot). Πάντως θυμάμαι ένα πράγμα. Το χάρισα στον Παύλο. Τι εστί Παύλος; Δείτε προηγούμενα αρθράκια.

Νεεεεεεεεεεεεεξτ! Το πρώτο κινητό, φθηνό, με JAVA! Το οποίο καλό, χρυσό και άγιο μεν, αλλά πάνω από χρόνο δεν πήγε. Το σκότωσα για 50 ευρώ στον μαθηματικό του αδερφού μου :)

Και αγόρασα από τον Παύλο(πάλι, σκασμός!) το επόμενο. Κάναμε εκεί μια ματσακωνιά με τον πατέρα του, του δώσαμε ένα παλιό του Παύλου, ο Παύλος πήρε καινούργιο κι εγώ πήρα του πατέρα του το οποίο το είχε μόνο 6 μήνες και δεν τον βόλεβε καθόλου γιατί είχε πλήκτρα για οδοντογλυφίδα :Ρ
Το συγκεκριμένο κρατήθηκε αρκετό καιρό, πολύ μικρό, πολύ βολικό, με ραδιοφωνάκι, κι απ' ούλα επάνω. Πολύ δυνατό ηχείο και ακουστικά για το ραδιόφωνο. Τσούκου τσούκου πέρασε ο καιρός και ήρθαμε στο σήμεραααα.


Σήμερα ένα κινητό, απλώς ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ! Πρέπει να έχεις ένα για τα μηνύματα, ένα για τις κλήσεις, ένα για τον γκόμενο, ένα για το σπίτι, ένα για τη δουλειά, ένα για την μαμά κι ένα για τη γιαγιά με τη μαλάκυνση για να μη τη χάνεις.

Έτσι κι εγώ, πιστός στις επιταγές της εποχής μου, κυκλοφορώ με 3 κινητά (το τρίτο μόνο στην Ιταλία καθώς είναι κλειδωμένο με την εταιρία εδώ). Έχουμε και λέμε λοιπόν με σειρά αγοράς.


Το πρώτο, από τα πρώτα Symbian κινητά, με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο 3 χρόνια τώρα(παρά κάτι ελάχιστες μέρες) και αν εξαιρέσεις λίγο το ακουστικό του που μάλλον θέλει άλλαγμα, μου είναι πολύ χρήσιμο. Στην Ιταλία το χρησιμοποιώ για να έχω ανοιχτή μια εκ των 2 SIM της Ελλάδας ώστε να δέχομαι μηνύματα χωρίς να χρεώνονται οι φίλοι και γνωστοί αποστολή μηνύματος στο εξωτερικό.

Το δεύτερο το αποκτήσαμε σε ρόλο γκομενοκινητού πέρσι το καλοκαίρι. Πολύ μου άρεσε ανέκαθεν και επορθήθει τελικώς. Επίσης με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο. Δουλεύει σαν να το αγόρασα μόλις, έχει φάει τούμπες και παρόλες τις προσπάθειες κερμάτων και κλειδιών εντός τσέπης να το γρατζουνίσουνε, δεν έχει την παραμικρή αμυχή.

Το τρίτο και ουχί μακρύτερο, ηγοράσθη σε προσφορά της 3 ιζ α μάτζικ νάμπερ, και είναι και 3G περικαλώ. Αξιόλογο χαρακτηριστικό; Η ανεξάντλητη μπαταρία του. Μιλάμε για ώωωωρες. Το αγόρασα γιατί έγινε μια αναδιάταξη των χρεώσεων στην Ιταλία και έπρεπε να βρω την πιο οικονομική εταιρία.


Σκέφτομαι να μη γυρίσω να ξαναδιαβάσω το παρόν ποστ. Ο λόγος; Θα απελπιστώ από το ποσόν των χρημάτων που έχουν φύγει στα μηχανηματάκια που χωρίς αυτά, θα γλιτώναμε καρκίνους, τηλεφωνήματα της μητρός στις πιο ακατάλληλες στιγμές, "γραπτούς" χωρισμούς, άπειρες διαταράξεις του ύπνου μας, τρελό άγχος ακόμα και στις διακοπές μας και λοιπά άλλα καλούδια..

Καληνύχτα και καλή τύχη.