Οι str8 γύρω μου

Σαν όλα τα παιδιά, έτσι κι εγώ όταν μίλησα για πρώτη φορά σε άλλον άνθρωπο για τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό, ήταν σε φίλη. Ήταν πιο εύκολο. Ίσως γιατί ενδόμυχα ξέρεις ότι οι γυναίκες δεν είναι τόσο ομοφοβικές όσο οι άντρες (πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις και απ' τα δυο στρατόπεδα).

Αφού λοιπόν η Β. είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ότι θα ήθελε να είχε έναν γκέι φίλο, μια μέρα, σκασμένος από κάτι που έμοιαζε με πρώτο σοβαρό ενθουσιασμό, της το ξεφούρνισα. Η αντίδραση; Κάτι σαν: άντε βρε αυτό ήταν;

Δεύτερη ήρθε η Μ. Με το παροιμοιώδες:
-Είμαι γκέι..
-Κι εγώ Παρθένος με ωροσκόπο Τοξότη.
Ακόμα γελάω όταν το σκέφτομαι.

Τρίτη και τέταρτη ήρθαν οι ισάξια καλύτερές μου φίλες(αχ μια εκ των οποίων παντρεύεται τη Τετάρτη!!!! και δε θα είμαι εκεί!!!!!). Η μια συγχύστηκε κιόλας που δεν της το είχα πει τόσο καιρό και το κρατούσα μέσα μου!! :)

Ε, εκεί κάπου, σ'εκείνο το εξάμηνο αποκαλύψεων-outing, το είπα και στον συγκάτοικο. Με έβλεπε σφιγμένο, κουμπωμένο κλπ. και μιας και είχαμε φιλικές σχέσεις με ρωτούσε. Ε με ρωτούσε με ρωτούσε, το ξεφούρνισα κι εγώ και ησύχασα :Ρ.

Στη πορεία ένας στενός κύκλος φίλων, πάντα str8, το έμαθαν, μόνο και μόνο γιατί, η μη αποκάλυψή του, με έκανε να φοβάμαι και τον ίσκιο μου και ως αποτέλεσμα είχε να κλείνομαι σε ένα καβούκι και να απομακρύνομαι από ανθρώπους που δεν ήθελα.

Όλοι, μα όλοι, όχι μόνο ήταν δεκτικοί, δεν είναι δα και κάτι από άλλο πλανήτη, αλλά θες από περιέργεια οι πιο μακρινοί, θες από αγάπη οι πιο κοντινοί, ρωτούσαν πως πάνε τα αισθηματικά μου κλπ κλπ.

Έτσι ακριβώς και ο συγκάτοικος. Παρόλο που βρίσκεται σε στενή επαφή με την Ορθόδοξη Εκκλησία, έχουμε συζητήσει αρκετά και μου έχει δώσει να καταλάβω, ότι κατ' αυτόν-και ό,τι αυτός πρεσβεύει-μπορεί να μην αποτελεί ευθύνη δική μου και κατά συνέπεια να μην "κριθώ"(βλπ. Δευτέρα Παρουσία, Μέρα της Κρίσεως κλπ) τόσο αυστηρά. Σημειώνουμε ότι η Αρσενοκοιτία, αποτελεί θανάσιμο αμάρτημα(θανάσιμο=πας ντουγρού κόλαση μεριά).

Προσωπικά είτε ήμουν str8 είτε όχι, παρουσία συγκατοίκου μέσα στο σπίτι, δεν θα έκανα κάτι με κάποιον. Κοινώς, με τον γκόμενο, στο δωμάτιό μου και χωρίς πολλά πολλά αχ ουχ. Η διακριτικότητα είναι κάτι που με χαρακτηρίζει. Εδώ προσέχω μην τρίξει η πόρτα του μπάνιου το πρωί και ξυπνήσει ο συγκάτοικος..

Προσφάτως ήμουν με ένα παιδί και ήρθε να με βρει 2-3 φορές ενώ ήταν και ο συγκάτοικος στο σπίτι. Γνωρίστηκαν, μίλησαν, γενικά ήμασταν αρκετά άνετοι. Κάποια στιγμή μάλιστα, ζήτησα απ' τον συγκάτοικο να μας αφήσει λίγο μόνους και πολύ φυσιολογικά με κατανόηση, το έκανε.

Αγαπητέ ανώνυμε, αν και θα προτιμούσα να λεγόσουν, Πέτρος, Παύλος, Βασίλης κλπ, αν έχεις κάποια απορία, ευχαρίστως αν μπορώ να σου την απαντήσω.

Να με σχωρνάτε τώρα γιατί δίνω τη Τετάρτη και το άγχος με έχει κάνει να τρέμω απ' το πρωί...