Αχ Ελλάδα μου

Ξεκινάω αυτό το ποστ χωρίς τίτλο. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιο τίτλο τόσο τραγικό, όσο είναι τα γεγονότα που εκτυλίσσονται αυτές τις μέρες στην Ελλάδα. Ο λόγος φυσικά για το νέο τρομο-νομοσχέδιο που αφορά το Διαδίκτυο. Νομίζω ότι πρέπει να προλάβω να γράψω την άποψή μου, προτού σιγήσει η φωνή των απλών πολιτών κάτω από τη μπότα της νομικής και νομικίστικης ανασφάλειας της σημερινής κυβέρνησης.

Ως γνωστόν, είμαι συναισθηματικός τύπος, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορώ παρά να γράφω μαζί με τις απόψεις μου και συναισθήματα που κυριαρχούν μέσα μου. Κύριο συναίσθημα. ΝΤΡΟΠΗ.

Όνειδος, που κανονικά θα έπρεπε να νοιώθουν οι καταπατούντες το σύνταγμα και τους νόμους της Ελληνικής (νέας;) Δημοκρατίας. Λυπάμαι κύριοί μου. Δεν ξέρω ποιό κόμμα με αντιπροσωπεύει, αλλά σίγουρα, ΣΙΓΟΥΡΑ, όχι το δικό σας. Η φίμωση και η τρομοκρατία των ελεύθερων φωνών στους δρόμους, τα καφενεία, τις συγκεντρώσεις άνω των δύο ατόμων και στο διαδίκτυο, αποτελούν χαρακτηριστικά ολοκληρωτικών καθεστώτων. Και δυστυχώς, δε βρίσκω κραυγαλέες διαφορές με το καθεστώς, και ουχί πολίτευμα, που κυριαρχεί στην Ελλάδα.

Χρόνια τώρα ακούω την ίδια καραμέλα. "Να έρθει η δεξιά να διοριστούν και τα δικά μας παιδιά". Λάθος Πρώτο: η Ελληνική παράνοια των "αριστερών" και "δεξιών" παιδιών. Του βολέματος και της τακτοποίησης ή μη, άνευ αξιοκρατίας, ανθρώπων σε θέσεις, μισθούς και ό,τι παρεμφερές. Δηλαδή επειδή ο κόσμος είχε απηυδήσει με κάποιες πάγιες τακτικές του κράτους, αντί να αποζητά διόθρωσή τους, αποζητούσε απλώς εκδίκηση. Λάθος. Νομικό κενό; Έλα! Τι μου λες!

Άσκηση για το σπίτι.
Τροφή προς σκέψη. Σε μια παλαιότερη δικτατορία, νοσταλγοί της οποίας βρίσκονται στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος, ας μη γελιόμαστε, η νομοθεσία καταπατούσε κάθε ελευθερία και κάθε φωνή. Νόμοι κόβονταν και ράβονταν στα μέτρα των αναγκών για φίμωση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης, ελεύθερων φωνών, αργότερα ενεργειών και εν τέλει στην ολοκληρωτική απεμπόληση κάθε έκφανσης της Ελευθερίας. Βρείτε διαφορές και ομοιότητες.

Χειραγώγηση. Συμπτώσεις.
Οι τελευταίες εξελίξεις για το θέμα της ΠΓΔΜ δημιούργησαν θύελλα αντιδράσεων απ' τους πολίτες. Φωνή κάποιων εξ αυτών, τα blogs. Όσο εντείνονταν οι φήμες, τόσο οργίαζαν οι φωνές. Σαν τον κλέφτη που πλησιάζει στην αυλή κι όσο πλησιάζει τόσο πιο έντονα γαβγίζει ο σκύλος. Ο κλέφτης λοιπόν, αντί να φύγει, αντί να πέσει πάνω στο σκύλο, του πετάει ένα κόκκαλο στη γωνία. Ο σκύλος ασχολείται με το κόκκαλο. Και ο κλέφτης, κάνει τη δουλειά του.. Έτσι λοιπόν πιστεύω ακράδαντα πλέον κι ας θεωρηθώ συνωμοσιολόγος, ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα έχουν το λόγο τους που γίνονται σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές.

Φυσικά το μεγάλο μπαμ, μπαμ που θα σημάνει την έκρηξη της φούσκας που κατ'ευφημισμόν και μόνο ονομάζουμε Δημοκρατία στη χώρα μας, όταν ψηφιστεί ο συγκεκριμένος νόμος, όπως ψηφίστηκε το διάταγμα για τις κάμερες.

Ολιγαρχία.
Μας έμαθαν τότε, στα αγνά εκείνα χρόνια του δημοτικού, ότι στα πολιτεύματα της Αρχαίας Αθήνας - ποτέ δε μάθαμε τι γίνεται στη νέα Αθήνα μέσα από την Ιστορία - ανάμεσα στα δοκιμασθέντα πολιτεύματα, υπήρξε κι εκείνο της Ολιγαρχίας. Αναλύοντας τη λέξη, μεγάλη αρετή για την Ελληνική γλωσσα, βλέπουμε ότι η Ολιγαρχία είναι το πολίτευμα στο οποίο Άρχουν οι Ολίγοι. Κοινώς, Είναι κάποιοι γελοίοι εκεί ψηλά και κόβουν και ράβουν τα πάντα ώστε να μένουν πάντα εκεί ψηλά. Αυτοί οι λίγοι και γελοίοι, δεν είναι απαραίτητο να είναι μόνο οι πολιτικοί, να είμαστε εξηγημένοι έτσι; Μπαίνουν μέσα οι λεφτάδες, οι Δημοσιογράφοι(που με το παρδόν αλλά, mi stanno sulle palle/mi girano i coglioni και άλλα "γαλλικά" που δεν θέλω να μεταφράσω), οι μεγαλοοικογένειες και διάφοροι άλλοι τέτοιοι. Αυτός ο έρμος ο λαός, ο Δήμος, παίρνει το λόγο κάθε 4 χρόνια και ουχί πιο συχνά (δημοψηφίσματα και άλλες ουτοπίες είναι απλώς μη πραγματοποιήσιμα στην Ελλάδα), συντηρώντας αυτούς τους λίγους, γιατί δεν έχει κανέναν άλλον να συντηρήσει.

Νομίζω πως μπορώ να γράψω πολλά ακόμη, αλλά θα τα φυλάξω είτε για τα σχόλιά σας, είτε για κάποια μελλοντικά-και μετρημένα-ελεύθερα ποστ που μου μένουν ακόμη.

Η φίμωση των πολιτών μέσα από τα blogs πιστεύω πως θα είναι μια τραγική απόδειξη πως η Ελλάδα είναι ένα ανελεύθερο και μη δημοκρατικό κράτος. Μια χώρα που ζει συντηρώντας ανάξιους και απολίτιστους πολιτικούς. Ένα πολίτευμα που δε σέβεται μια από τις θεμελιώδεις ελευθερίες του πολίτη. Το δικαίωμά του δια να ομιλεί.

Νοιώθω βαθιά θλίψη και ντροπή ότι στο μέλλον, θα με ρωτάνε στην ξενιτιά αν είμαι Έλληνας κι εγώ, θα νοιώθω ένα σφίξιμο στην καρδιά, αντί να φτερουγίζει ελεύθερη. Νοιώθω βαθιά ταπείνωση βλέποντας πως η Ελλάδα που τόσο αγαπώ, με έδιωξε μια φορά με το να μου αρνηθεί για διάφορους λόγους την εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο και τώρα με διώχνει δυο και τρεις φορές με το να μου δείχνει πως είναι απλώς τριτοκοσμική.

Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να γράφω ό,τι και όποτε θέλω όταν ψηφιστεί αυτός ο νόμος. Δεν θέλω να σωπάσω. Δε γουστάρω όμως να μου ορίζουν την ελευθερία μου. Δε γουστάρω να με καλουπώνουν σε κάτι που δε χωράει σε καλούπια και δεν έχει ανάγκη καλουπιών.

Οι δημοσιογραφίσκοι της πεντάρας κάνουν καλά τη δουλειά τους από της ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες που συντηρεί ο απλός πολίτης πληρώνοντας κεφαλικό φόρο στον λογαριασμό της ΔΕΗ. Χειραγωγούν ασύδοτα. Διότι αυτή είναι η ασυδοσία. Εκεί ο πολίτης είναι απροστάτευτος. Στο κωλοκούτι. Το ΕΣΡ τινάχτηκε στον αέρα. Τώρα, θέλουν να του δώσουν δικαιοδοσία στο διαδίκτυο για να δικαιολογήσουν τη θέση των υψηλά ιστάμενων. Όπως ακριβώς για να δικαιολογήσουν τη θέση αξιωματούχων υποχρεώνουν τους πολίτες σε υποχρεωτική 12μηνη στράτευση - ασχέτως αν είμαστε το τελευταίο κράτος μαζί με την Ελβετία στην Ευρώπη που την διατηρεί. Αλλά φυσικά όπως η Ελβετία είναι ο παράδεισος του χρήματος, έτσι και η Ελλάδα είναι ο παράδεισος της παράνοιας και παρανόησης όλων των αξιών και αξιωμάτων ενός Δημοκρατικού πολιτεύματος.

Κλείνοντας, θέλω να θίξω κάτι τελευταίο. Θα ήθελα να ρωτήσω ανοιχτά, έτσι, χωρίς παραλήπτη του ερωτήματος, σε ποιά φάση, σε ποιό αίτημα, σε ποιά διεκδίκηση των "Ελεύθερων" πολιτών, μετά τη "μεταπολίτευση", ακούστηκε και εισακούστηκε το αίτημα και η διεκδίκησή τους; Με άλλα λόγια, ποιά έκφανση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ εφαρμόζεται στη χώρα μας;

Το παρόν ποστ θα μεταφραστεί και στα Αγγλικά με κάποιες τροποποιήσεις ώστε να βοηθήσω κι εγώ στη διάδοση του εξεφτελισμού.