Ein Freund Von Mir (2006)

Ο γερμανικός κινηματογράφος πάντα με ενθουσίαζε με την πληρότητα των χαρακτήρων και την αριστοτεχνική ψυχογραφηματική ανάπτυξή τους.

Υπόθεση:
Ο Καρλ, νεότατος αλλά και πολύ πετυχημένος στη δουλειά του, έχει εμφανή σημάδια κατάθλιψης. Τον διακρίνει η απομόνωση και η αδυναμία να χαρεί κάθε του επιτυχία. Μετά από ένα βραβείο που κερδίζει για κάποιο project στη δουλειά του, ο προιστάμενός του, του αναθέτει να εργαστεί σε μια εταιρία ενοικίασης αυτοκινήτων, με τον κατώτατο μισθό, σαν μια πρόκληση. Εκεί ο Καρλ γνωρίζει την φιλία, αλλά και τον έρωτα. Μέσα από μια διαδικασία αφύπνησης εφηβικών συναισθημάτων και αντιδράσεων, "διδάσκεται" κάτι που είχε ξεχάσει από καιρό. Ίσως και να μην το είχε μάθει ποτέ. Την ανθρώπινη επαφή σε όλες της τις εκφάνσεις.

Σχόλια:
Η σκηνοθεσία καθώς και η ροή της ταινίας, αποτελούν ένα απλό, αλλά ταυτόχρονα και εμπνευσμένο μέσα στην απλότητά του, βλέμμα, στην εξέλιξη της ιστορίας και την απεικόνιση των χαρακτήρων. Η μουσική, η απίστευτη κιθάρα των Gravenhurst, είναι τόσο νοσταλγική, ώστε να δένει απόλυτα με τις σκηνές της εσωτερικής αναζήτησης, της ξέφρενης οδήγησης και της λύτρωσης του πρωταγωνιστή.

Αγαπημένη ατάκα:
-Θα έρθεις μαζί μου στη Βαρκελώνη;
-Γιατί;
-Γιατί θέλω να ξαναδώ τη Στέλε. Και γιατί είσαι φίλος μου.
-Θα είσαι ευτυχισμένος;
-Ναι..

Δίνω στην ταινία 4,5 αστεράκια. Κόβω το μισό γιατί χρειάζομαι επειγόντως να την ξαναδώ.

Την συστήνω ανεπιφύλακτα σε κάθε ενδιαφερόμενο και την προτείνω άμεσα σε έναν φίλο που έχει εξαφανιστεί, που τον νοιάζομαι και που δεν θέλω να χαθεί απ' τον ορίζοντα.