Ώρες και φορές

Είναι ώρες και φορές που στέκομαι

Τραβάω χειρόφρενο στην πλάση,

μελαγχολώ


Είναι ώρες και φορές που καθρεφτίζομαι

ψάχνοντας να 'βρω το είδωλο,

θολό


Μέρες που τ'όνειρο ξημέρωσε

κι εγώ απομένω μόνος,

ν'αναπολώ


Δίχως φωνή

Αδύναμος


Είναι ώρες και φορές που σε χρειάζομαι

Χωρίς ποτέ να σ'έχω αγγίξει

Σαν σε μια φάση R.E.M. που σκάλωσε,

Μορφέας που δε λέει να λυγίσει.


Είναι ώρες και φορές που κύλησα

Σύρμα που σπάει το φρένο ξάφνου

Και τ'ονειρο καβάλα στον κατήφορο

Φτερά στη πλάτη βγάζει άφνου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Δρόμος (2005)

Απορία

C2H6O