Slumdog Millionaire (2008)
Μια ιστορία εκτυλίσσεται στην Ινδία. Μια ιστορία αγάπης. Μια ιστορία πεπρωμένου. Με χρώματα και μυρωδιές, όχι πάντα ευχάριστες. Με τον αγώνα για επιβίωση να κυριαρχεί από την αρχή μέχρι το τέλος. Μια ταινία γλυκόπικρη, με την ζωή της Ινδίας να απεικονίζεται με αληθινές πινελιές ζωής, θανάτου, μίσους, πάθους, εκμετάλλευσης και μαρασμού.
Υπόθεση: Ο Τζαμάλ και ο αδερφός το Σαλίμ, ζουν στο Μουσουλμανικό κομμάτι μιας παραγκούπολης του Μουμπάι(Βομβάη). Σε επεισόδια θρησκευτικού μίσους, χάνουν τη μητέρα τους και ακολουθούν μια περιπετειώδη ζωή μέχρι να μεγαλώσουν. Αφού οι δυο τους με τα χρόνια έφτασαν να έχουν πάρει διαφορετικές οδούς στις ζωές τους, ο Τζαμάλ βρίσκεται να παίρνει μέρος στην Ινδική έκδοση του "Ποιος θέλει να γίνει Εκατομμυριούχος". Ακριβώς επειδή στο παιχνίδι πηγαίνει περίεργα καλά για κάποιον που ούτε σχολείο δεν πήγε, τον υποπτεύονται για απάτη. Αυτός όμως, στο παιχνίδι, δεν πήγε για να κερδίσει. Πήγε για να βρει την αγάπη που του ετοίμαζε το πεπρωμένο από παιδί.
Αξιολόγηση: Η παραπάνω περιγραφή, είναι η γραμμική περιγραφή που ο καθένας θα έκανε σε μια ιστορία. Μόνο που ο σκηνοθέτης του Trainspotting, Danny Boyle μαζί με τον σεναριογράφο Simon Beaufoy και τον συγγραφέα του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε η ταινία Vikas Swarup, είδαν λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Η ταινία ξεκινάει με τον Τζαμάλ να έχει συλληφθεί από την αστυνομία, μία μόνο ερώτηση πριν την τελική ερώτηση του παιχνιδιού. Ανακρίνεται για το που και πως ήξερε τις απαντήσεις. Εδώ, το πεπρωμένο, δηλαδή η θεματολογία σχεδόν όλων των ταινιών που αναφέρονται στην Ινδία, απεικονίζεται με την βοήθεια του Τζαμάλ, ο οποίος εξηγεί με μνήμες από τη ζωή του, πως ήξερε όλες τις απαντήσεις.
Η φωτογραφία δεν είναι πρωτότυπη, αλλά σίγουρα είναι ατμοσφαιρική, ώστε να αποδώσει την ζέστη, την υγρασία, την αποφορά της παραγκούπολης, την αγωνία του Τζαμάλ. Μια προσεγμένη σκηνοθεσία με όμορφες σκηνές της Ινδίας, σκληρές μα και σχεδόν νοσταλγικές, αληθινές όσο τίποτε άλλο, χωρίς όμως να γίνονται απόλυτα τραγικές, μαζί με το προσεγμένο σενάριο, αφήνουν στον αέρα της αίθουσας μια μυρωδιά τσαγιού και χρυσάνθεμου, μαζί με την μυρωδιά της βροχής και τον ιδρώτα.
Ερμηνευτικά, ξεχωρίζουν τα παιδιά που παίζουν τα αδέρφια όταν ήταν μικρά, αλλά και ο Dev Patel στον Τζαμάλ, με σουλούπι ενός Ινδού που δε βγήκε από τα γυμναστήρια, αλλά ισχνός, ταλαιπωρημένος, με μια απίθανη εκφραστικότητα βλέμματος, συναρπάζει από την πρώτη στιγμή.
Ίσως η αγαπημένη μου ταινία αυτής της σεζόν μέχρι στιγμής. Πάει κάπου εκεί ψηλά, μαζί με το Serendipity, τονίζοντας πως τα πάντα στη ζωή μας, γίνονται για έναν απώτερο σκοπό. Κάθε μικρή λεπτομέρεια, ορίζεται στο διάβα μας για να εκπληρώσει κάτι στο μέλλον. Μόνο που θα το καταλάβουμε, όταν εκπληρωθεί τελικά αυτό που είναι να γίνει.
Η ταινία παίρνει 4/5.
imdb
UPDATE: Η ταινία προτάθηκε για 10 Academy Awards (Oscars), ανάμεσά τους καλύτερης ταινίας, προσαρμοσμένου σεναρίου, φωτογραφίας, μοντάζ, σκηνοθεσίας και άλλα. Ακριβώς αυτά που περίμενα δηλαδή :) Go Slumdog!
