Ανήλικος

Ο τύπος είναι αχτύπητος. Προσέξτε ατάκες όταν μιλάει για την δασκάλα στο δημοτικό. Την νύφη που από μέσα της κλαίει. Έχει κι άλλα βιντεάκια αλλά σας αφήνω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας! Πεθαίνω στα γέλια μαζί με συγκάτοικο ΛΟΛ!

Sapienza See?

Οι πρώτες σειρήνες ασθενοφόρων άρχισαν να ηχούν ανατριχιαστικά γρήγορα, σημάδι πως ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας ήταν σε ετοιμότητα και ανέμενε κάτι τέτοιο. Ο Ανήλικος αφού συνήλθε λίγο από το πρώτο ταρακούνημα, πήγε τρέχοντας να βρει τις φίλες και γειτόνισσες του για να δει αν ήταν καλά. Οι καημένες, μόλις είχαν κοιμηθεί και ο εγκέλαδος τις βρήκε στο κρεβάτι. Ευτυχώς ήταν καλά. Είχαν βγει κι αυτές με τις πυτζάμες έξω, με ένα κινητό στο χέρι, ένα μπουφάν και με το βλέμμα αναστατωμένο και τρομαγμένο. Αφού σιγουρεύτηκε πως ήταν καλά, ο Ανήλικος τις άφησε και πήγε προς το σπίτι του για να δει, μόνο απ' έξω φυσικά, αν είχε ρωγμές. Έτσι όπως είχε τρέξει την ώρα του σεισμού, δεν είχε γυρίσει το βλέμμα ούτε στιγμή προς τα πίσω. Το σπίτι θα μπορούσε να είχε πέσει, να είχε γκρεμιστεί, αλλά η ανάγκη για επιβίωση ήταν πολύ μεγαλύτερη. Μια μικρή μονοκατοικία ήταν το σπίτι του. Χτισμένο κάποια στιγμή πριν τουλάχιστον εξήντα χρόνια, ανακαινισμένο όμως σχετικά πρόσφατα και θωρακισμένο...

Ένα χέρι τον αγκάλιασε. Πέντε δάχτυλα έκρυψαν μέσα τους τα δικά του. Ο Ανήλικος μισάνοιξε τα μάτια του. Ήταν Κυριακή. Ο ήλιος έξω ντροπαλός, παιχνίδιζε ανάμεσα στα σύννεφα του Απρίλη. Είχαν κανονίσει να κάνουν μια εκδρομή σήμερα σε ένα κοντινό κάστρο. Όμως η ώρα ήταν ήδη περασμένη και το στομάχι διαμαρτυρόταν. Ο Ανήλικος είχε μια περίεργη αίσθηση στο κεφάλι του. Ένα σφίξιμο, όπως όταν βλέπεις κάποιον να χτυπάει το κεφάλι του. Δεν μπορούσε να το εξηγήσει. Αλλά ήταν θορυβημένος. Πολλές φορές στο παρελθόν είχε προαισθήματα τέτοιου είδους. Και όλες τις φορές έβγαιναν αληθινά. Επέλεξε όμως να μην ασχοληθεί περισσότερο για την ώρα. Ήταν νωρίς... Αφού φάγανε μαζί, γύρω στις 3 το απόγευμα, αποφάσισαν τελικά να κάνουν την εκδρομή, αν και πιο συντομευμένη από το προγραμματισμένο. Κάτι τους έσπρωχνε να δουν εκείνα τα μέρη. Τον πύργο. Μια λίμνη. Ένα κάστρο. Στο γυρισμό ο αέρας είχε μια περίεργη υφή. Μια ζέστη και μια περίεργη ησυχία απλωνόταν στην πόλη. Ίσως φυσιολογικό μιας και την Κυρ...