Δασκαλάκος

Σαν κάθε αξιοσέβαστος αιώνιος φοιτητής, έτσι κι εγώ βγάζω τα προς το χαρτζιλίκειν με διάφορους τρόπους. Μέχρι τώρα ήταν μεταφράσεις επιστημονικών άρθρων. Τις προάλλες όμως μου 'στειλε μήνυμα και γραφή μια φίλη ότι ένα παιδάκι δημοτικού χρειαζόταν μαθήματα μαθηματικών, γεωγραφίας και βιολογίας. Ιταλιστί όλα αυτά εννοείται.

Τσίτα που λες εγώ αναγνώστη μου. Και τι θα πω, και πως θα τα λέω, και μην είμαι μπαμπούλας, και μη με καβαλήσει, και θα ανταπεξέλθω, κι αν δεν κάνω καλά τη δουλειά, κι αν δεν τα παίρνει έτσι όπως θα τα λέω; Διάβασμα, κακό, επανάληψη τη διαίρεση και φτου ξανά να μάθω πως την κάνουν εδώ, ορολογίες στα ιταλικά και όλα τα όμορφα.

Εν τέλει πήγα χθες. Πρώτο μάθημα βιολογία. Αισθητήρια όργανα και 5 αισθήσεις. Στο δρόμο έβρεχε και σιγοψιθύριζα τη γνωστή παιδική επιτυχία "just a spoonfull of sugar makes the medicine go down" της Μαιρούλας.

Το καμάρι μου τελικά, γλυκύτατο, συνεργάσιμο, με γραφή γραμμικής α' β' και γ' μαζί, δεν βγάζαμε αυτά που είχε γράψει στο τετράδιο και τα λέγαμε προφορικά από τις άπλετες γνώσεις μου. Το τι ερωτήσεις μπορεί να κάνει ένας 10χρονος δεν λέγεται... Μέχρι που πέταξε κάποια στιγμή στη μύτη "α είναι κοντά στον εγκέφαλο, γι'αυτό οι Αιγύπτιοι βγάζαν απ' τη μύτη το μυαλό". Άναυδος.

Σήμερα εξετάστηκε απ' τη δασκάλα και τα πήγε περίφημα. Εγώ φούσκωσα σαν το παγόνι και περιμένω τώρα να κάνουμε και μαθηματικά ώστε να μπορέσω να χαλαρώσω τελείως και να είμαι ελαφρώς πιο σίγουρος ότι ξέρω τι κάνω πλέον. Ελπίζω το καμάρι μου να με βγάλει ασπροπρόσωπο κι εκεί :)