Ανήλικος

Δεν θα μακρηγορήσω. Το Καρό εν τέλει λέγεται Κώστας. Πώς το ξέρω; Μια φίλη μου, η οποία όπως απεδείχθη δε φημίζεται για το μνημονικό της, έχει γνωρίσει το Καρό, εδώ και 5 μήνες. Έχουν βγει και για ποτό μαζί και δε συμμαζεύεται.. Πολύ ευγενικός λέει.. Πιστεύω πως η ώρα έχει φτάσει να γίνει η πολυπόθητη και άκρως αναμενόμενη γνωριμία.. Δε νομίζετε; Σήμερα είχαμε βγει. Πηγαίνοντας σε ένα μαγαζί, η Π. με ενημέρωσε πως το Καρό ήταν εκεί μαζί μας. Γυρίζω να δω.. ΤΙ ΝΑ ΔΩ..... Η Ε. με την οποία είχαμε πάει μαζί στο μαγαζί, είχε ξαμοληθεί ως συνήθως να χαιρετάει κόσμο... Εντοπίζω το Καρό...και δίπλα....; Η Ε...... Είχα πιει κι ένα Drambuie, πήγα λοιπόν τσουπου τσουπου στην Ε. και καλά να της πω ότι "εκεί καθόμαστε βρε, να ξέρεις". Εντόπισε και το Καρό που καθόμασταν, πήρε και το μήνυμα. Σας είπα; Τα απωθημένα είναι κακό πράγμα και πρέπει να τα κυνηγάς. Αυτό ξέρω/έμαθα εγώ τόσο καιρό.. ΥΓ: Και σήμερα έκανα σαν λυσσασμένος να πάω στη συναυλία του Αλκίνοου και λυπόμουν που δεν είχα παρέ...

Eleipsei ellinikwn xaraktirwn sta internet access points tou El Venizelos (i anikanotitas mou na ta entopisw telos pantwn) grafw eis tin 'malliarin' tou diadiktyou. ANAKOINWSI: molis prosgeiwthika se mia agnwsti xwra, i opoia thermokrasiaka omoiazei me to Dubai. Entaksei, kai sti Rwmi efaga 40 bathmous alla aderfe mou, tetoio liba, kairo eixa na ton noiwsw. Mia paratirisi ithela na grapsw basika. Perimenontas sto check in tis Aegean sti Rwmi, eida mia theia, klassiki ellinida, na fwnazei kai nai xtypietai, xwris na empedwsw ton logo... Kati tetoia blepw sto ekswteriko k prosexw kai to pws tha fternistw pou leei o logos. Yuk.. An deite fetos mplouzaki me http://anilikos.blogspot.com na kikloforei elefthero, egw tha to foraw! Twra, anamenw ti defteri ptisi gia to borra. Makia se olous.

Ωραία η Ρώμη. Ακόμη και με 40 βαθμούς.. Δε μπορώ να πω, έ λ ι ω σ α. Ήπια ίσα με 4 λίτρα νερό, και γύρισα 1 κιλό ελαφρύτερος απ' το περπάτημα και τη ζέστη. Σε ένα σημείο, εκεί που περπατούσα στα στενά (με έναν γουτσουγουτσίνο) ένοιωθα ότι δε μπορώ να πάρω ανάσα μια κατάσταση. Αν θέλει κάποιος να περπατήσει το κέντρο της Ρώμης, πρέπει να ξέρει ένα σημαντικότατο μυστικό ώστε να αντέξει τα χιλιόμετρα. Η Ρώμη, δεν έχει άσφαλτο στα δρομάκια του κέντρου (μήτε πεζοδρόμια εννοείται) αλλά το πλακόστρωτο τύπου Καβάλας(για τους γνώστες). Κοινώς, αν κάποιος κάνει το λάθος να φορέσει ίσιο παπούτσι, με σόλα χωρίς ελαστικότητα, με το συμπάθιο κιόλας αλλά τη μάμησε.. Αν όμως έχει πληροφορηθεί απ' τον Ανήλικο, μπορεί να περπατάει με τις ώωωωρες, και να πίνει άφθονο νερό από τις βρυσούλες που υπάρχουν σε κάθε στενό στη Ρώμη. Το νερό της Ρώμης, είναι από τα καλύτερα της Ιταλίας. Και με τους 40 βαθμούς, το δροσερότατο νεράκι, είναι βάλσαμο, πιστέψτε με. Κάτι άλλο που μου έκανε τρομερή εντύπωση. Πέ...

Λοιπόοοον, έχουμε και λέμε. Άνοιξε νέο μαγαζί με γύρο στην πόλη που σπουδάζω. Εκεί που είχαμε μόνο πίτσα και McDonald's και αυτά όχι μέχρι αργά, μέσα σε ένα χρόνο, 3 μαγαζιά με γύρο...επιτέλους πολιτισμός! Τούρκος το άνοιξε. Η υπόθεση είναι τύπου Μπακλαβατζίογλου. Σύνορα της Αγάπης κλπ; Ένα τέτοιο πράγμα. Ο πατήρ και η μήτηρ μέσα στη κουζίνα και τα παλικάρια (ομολογουμένως ωραίοι) να είναι μπροστά. Χτύπησα 2 απόψε... Έχουν ένα τζατζίκι οι άτιμοι που σκοτώνει βρικόλακα στο χιλιόμετρο... Επίσης έπεσε το μάτι μου σε κάτι πιλάφια, κάτι ντολμαδάκια και κάτι σιροπιαστά παραπέρα να κάθονται.. αχ... Σας είπα; Σήμερα θα κοιμηθώ χωρίς κουνούπια... Η τζατζικίλα θα τα εξοντώσει όλα!!!!

Καλά είπα εγώ να κρατήσω πισινή. Κι ευτυχώς κράτησα. Χιχι ^^ Αφού το 'χει η μοίρα μου να βρω Ιταλό, τι το παλεύω ο Χριστιανός; Ε; :Ρ

Ωραιότατος ο Χάρυ, με τα γραφικά του, την πλοκή του, προχώρησε και η ιστορία, μια χαρά. Αλλά παρόλες τις δύο ώρες και κάτι, εμένα μου κόλλησε το τρέιλερ των 2μισι λεπτών που προηγήθηκε... The Golden Compass... Η Λύρα, ο Γιόρεκ, ο λόρδος Άσριελ, η Σεραφίνα Πεκάλα, τα δαιμόνια, όλοι.... Αχ ο Δεκέμβρης είναι μακριά...

Εκεί που γυρνοβολούσα στο διαδίκτυο απόψε, έπεσα πάνω στο πρώτο κινητό που απέκτησα ως νεανίας. Στην εποχή μου, κινητό "χρειαζόσουν" μόνο σε καμιά πενθήμερη εκδρομή - όπερ σημαίνει, στα 18 σου. Στις μέρες μας, το κινητό είναι απαραίτητο για κάθε μαθητή των πρώτων τριών τάξεων του δημοτικού, ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή ενημερωμένος για το αν η Λόλα είδε όντως ένα μήλο και όχι δύο, αν η γιαγιά απ' το Ναύπλιο έζησε αφού διηγήθηκε την ιστορία της στα εγγόνια της και ούτω καθεξής. Το πρώτο μου κινητό λοιπόν, το απέκτησα μετά τις πρώτες πανελλαδικές μου εξετάσεις. Γενέθλιο δώρο του πατέρα. Καρτοκινητό παρακαλώ. Από τα καλύτερα της εποχής. Για να φανταστείτε - εδώ θα γουρλώσουν τα μάτια οι μικρότεροι - μετά τον ένα μήνα κατοχής του κινητού, ενεργοποιήθηκαν τα sms σε κοινή χρήση για όλους τους χρήστες. Μιλάμε για τις απαρχές της τεχνολογίας που τώρα θεωρούμε δεδομένη. Του πήρα και μια έξτρα πρόσοψη χρώματος ιριδίζωντος. ΚΑΙ δεύτερη μπαταριούλα παρακαλώ. Μετά ήρθαν οι εξετάσεις...

Ξύπνησα σαν άνθρωπος - ώσπερ βόδι μάλλον - και εκεί που σκεφτόμουν τα ματσαμουτσατσούνια του πρωινού της Τετάρτης, μου πέρασε απ' το μυαλό πως να αποκαλώ χαριτωμένα τον μίστερ που γνώρισα εδώ και μιάμιση εβδομάδα. Δεν θα παρεισφρήσω σε λεπτομέρειες, καθώς πέντε πράγματα κατάφερα να τα καταλάβω από τη προηγούμενη φορά που ξεκίνησα κάτι νέο και χτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο. Θα πω μόνο ότι χαίρομαι πολύ που άρχισα να γνωρίζω αυτόν το άνθρωπο. Και αφού λοιπόν μου πέρασε απ' το μυαλό η χαριτωμενιά (ήταν το υποκοριστικό που χρησιμοποιούσε η Φρίντα Κάλο για να φωνάζει τον δικό της, panzon), εν δευτερολέπτω, φτάνω στο πισι, ανοίγω τα blogs και πέφτω τσουπ εδώ . Καλέ! Φτάνει με τις συμπτώσεις πλέον! Νισάφι! (Να σημειώσω ότι με τον πανθόν μου, έχουν συμβεί 2-3 ανατριχιαστικές συμπτώσεις, ξέρεις, αυτό το "σαλαλάλα τι να σημαίνει αυτό, το άλλο το παράλλο". Αλλά ποιος τα βράζει αυτά. Ασε για να δούμε τι θα δούμε πάλι.) Σημαντική λεπτομέρεια: Δε σου πα, είναι Έλλην.